Het einde van de Tweede Wereldoorlog was nog maar vier jaar geleden: de NAVO wordt opgericht, Koningin Juliana tekent voor de onafhankelijkheid van Indonesië, Nederland kreeg na lang onderhandelen (na eerst veel hoger te hebben ingezet) 69 vierkante kilometer Duits grondgebied, en de babyproductie boomt. Oók in 1949: de Studievereniging Voorgespannen Beton (Stuvo, om later op te gaan in Stufib) wordt opgericht én de eerste nummers van Cement verschijnen. We zijn bezig met de 75e jaargang van Cement!
Even zo oud als Cement is de redactieraad van Cement. Ingenieursbureaus, aannemers, cement- en betonindustrie, onderwijs, onderzoek, regelgeving en overheid, allemaal zijn ze vertegenwoordigd in deze raad die het gevoerde redactionele beleid toetst. Aanmerkelijk jonger dan 75 jaar, nam Kees Quartel tijdens de laatste redactieraad afscheid van diezelfde raad: “Mijn vader had via zijn werk bij Spanbeton een abonnement op Cement, zodat dit blad iedere maand bij ons thuis op de deurmat viel. Hoewel ik op mijn zestiende nog niet veel feeling had met het materiaal beton, kon ik het niet nalaten om me in artikelen te verdiepen. Dat was niet makkelijk, het blad werd in die tijd opgemaakt in een klein lettertype en er werden ingewikkelde formules getoond, toen nog met de hand geschreven”.
De ’oude’ lezers van de eerst jaargang van Cement zouden verrassend veel herkennen in het jongste nummer van Cement. Zuinig om leren gaan met onze grondstoffen doen we nog steeds. Zie het artikel over hergebruik in het Huis voor de Stad in Helmond. Veiligheid is een blijvend thema. Zie de artikelen over pons in de nieuwe Eurocode 2, het Manifest Structureel Veiliger en een nieuwe Normbesef. Dat we echt in 2023 zijn aanbeland, laat een artikel over bouwnormen zien waarbij wordt geoptimaliseerd naar veiligheid én milieu-impact. En waar in 1949 voorgespannen beton een nieuwe techniek was met veel onbekendheden, lezen we in 2023 over andere vernieuwingen.
Lees alle artikelen van deze editie of bekijk het hele nummer.
Reacties