Als tweede in de serie van terugblikken op 70 jaar Cement mag ik me verwonderen over de periode van 1966 t/m 1980, de generatie van mijn ouders, met een blik vanuit het heden. Als ik schrijf dat ik me, als jonge constructeur, verwonder over het verleden, is dat het meest passend voor mijn ervaring op het doorbladeren van de oude edities van Cement. Als 'millennial' ben ik opgegroeid midden in de technologische revolutie, waarin hulpmiddelen als rekenmachines, computers en programmeertalen als gemeengoed beschouwd worden en de wereld steeds kleiner wordt door internet en efficiëntere transportmiddelen. Bij het terugbladeren was de verwachting bijzondere dingen tegen te komen, maar al bladerend door oude edities zijn er ook veel parallellen te vinden met de huidige tijd. Een hele verwondering?
56
thema
70 jaar Cement: 1966 ? 1980
Cement,
revolutie bestendig
wijken (Lelystad in 1967 [1]). In die tijd is van de privatisering
van veel bedrijven, zoals we die nu kennen, nog geen sprake.
Een voorbeeld hiervan, dat regelmatig terugkomt in de edities
van Cement uit die tijd, is die van de Nederlandse Spoorwegen.
Als staatsbedrijf bood het mogelijkheden voor het vervoer van
cement (in bulk en zakken) over het spoor.
Excursies
In 1964 werd door studiegroep Kasba '64 in Cement [3] verslag
gedaan van een studiereis naar Marokko. Het doel was na te
gaan hoe daar werd gebouwd en of het gebruik van het 'nieuwe'
materiaal beton er al was doorgedrongen tot de bouwmetho-
dieken. Hoewel beton anno 2018 een van de meest gebruikte
bouwmaterialen wereldwijd is, werd in 1966 (toch slechts 50
jaar geleden) in Marokko hoofdzakelijk gebruikgemaakt van
leem. De reden was dat dit materiaal het gemakkelijkst voor -
handen was door de winning ervan nabij de bebouwde gebie-
den. Zelfs de ontwerpbureaus tekenden en berekenden er
constructies op basis van de karakteristieken van leem. Met het
huidige stelsel van normen en voorschriften zou het veilig
construeren van leemconstructies, hout en stro al lastig genoeg
zijn, laat staan dat het als comfortabel wordt beschouwd.
Als tweede in de serie van terugblikken op 70 jaar Cement
mag
ik me verwonderen over de periode van 1966 t/m 1980, de
generatie van mijn ouders, met een blik vanuit het heden. Als
ik schrijf dat ik me, als jonge constructeur, verwonder over het
verleden, is dat het meest passend voor mijn ervaring op het
doorbladeren van de oude edities van Cement . Als 'millennial
1'
ben ik opgegroeid midden in de technologische revolutie,
waarin hulpmiddelen als rekenmachines, computers en
programmeertalen als gemeengoed beschouwd worden en de
wereld steeds kleiner wordt door internet en efficiëntere trans-
portmiddelen. Bij het terugbladeren was de verwachting
bijzondere dingen tegen te komen, maar al bladerend door
oude edities zijn er ook veel parallellen te vinden met de
huidige tijd. Een hele verwondering?
Nederland tussen 1965 en 1980
Om deze periode te begrijpen, was het zaak te achterhalen in
welk decor Nederland zich toen bevond. De jaren 60, een tijd
waarin Nederland de wederopbouw van de Tweede Wereldoor -
log afsluit en verandert in een welvaartsstaat waarin de eerste
huishoudelijke apparaten zoals de koelkast, wasmachine en
televisie hun intrede doen. Hoewel Nederland welvarender
wordt, zie je in de woningsector nog een groot tekort aan
woningen die leiden tot het ontwerp van de eerste VINEX-
Serie met terugblikken op Cement
Begin 2019 bestaat Cement 70 jaar. Met een serie
artikelen blikt Cement terug op die zeven decen-
nia. Vier auteurs beschouwen ieder een periode
van 15 tot 20 jaar. De eerste fase nam onze hoofd-
redacteur Dick Hordijk voor zijn rekening. Nu is het
de beurt aan Pierre Hendrikx, bestuurslid van
YouCon. Het is geheel aan de auteurs overgelaten
wat zij uit de betreffende Cement-periode naar
voren willen halen.
1 Een millennial is geboren tussen 1980 en 2000. De term komt uit de
Verenigde Staten en ontleent zijn naam aan de periode, het begin van
het nieuwe millennium, waarin deze generatie is geboren.
thema
Cement, revolutiebestendig 6 2018
57
Een tweede noemenswaardig artikel over een excursie waar
mijn oog op viel, is die van de reis van het Betondispuut naar
Polen in 1979 [4]. Polen, toen nog gelegen achter het IJzeren
Gordijn, wordt daar omschreven als een staat in wederopbouw.
De prefab-betonindustrie was er toen erg ver ontwikkeld (in
meer en mindere mate efficiënt), wat leidde tot de eentonige,
vaak rechthoekige woningbouwblokken die ook onder andere
Oost-Duitsland zo typeerden.
Bijzonder aan het vervolg van het artikel is de uitgebreide
(technische) uitleg over een aantal onderwerpen die tijdens de
excursie zijn bekeken. Destijds, in 1979, waren er nog geen
hulpmiddelen als internet en Google Translate, waarmee veel
kan worden opgezocht en vertaald. Terecht wordt dan ook
vermeld dat het erg lastig was de juiste informatie boven water
te krijgen, omdat de bedrijven niet altijd waren ingesteld op het
verstrekken van informatie. Daarnaast lagen de projecten ver
ir. Pierre Hendrikx
BAM Advies & Engineering / YouCon
1
Advertentie van de NS als transporteur van cement [2]
2 Eentonige, rechthoekige woningblokken, gefotografeerd
tijdens een excursie van het Betondispuut in Polen [4]
1
2
Cement, revolutiebestendig 6 2018
58
uit elkaar en was er dus weinig tijd om op locatie discussies te
voeren en konden onduidelijkheden niet altijd worden opge-
helderd.
De communicatie in de wereld is in korte tijd sterk veranderd.
Waar Frankrijk nota bene de vaste telefoonlijn afschaft [5] en
we langzaam afstevenen op een mobiel bestaan, is het niet altijd
denkbaar meer om projecten te bezoeken om eventuele discus-
sies en problemen op te lossen. Discussies op de bouwplaats
worden vaker pas gevoerd wanneer er dreiging is van een
gevaarlijke situatie.
Hoewel tegenwoordig met een simpele druk op de knop elke
vierkante meter van de aarde zichtbaar kan worden gemaakt en
veel informatie digitaal beschikbaar is, zijn de excursies nog
lang niet verdwenen. Een excursie zou natuurlijk met webcams
vanuit je bureaustoel kunnen worden ingevuld. Echter, een
digitale excursie kan niet voorzien in de opgedane indrukken
en ervaringen zoals omschreven in het reisverslag van het
Betondispuut. Daarin wordt de lezers aangeraden om Polen
ook eens te bezoeken, om de gastvrijheid te ervaren. Het bezoe-
ken en bestuderen van andere culturen (bijvoorbeeld op het
onderwerp bouwnijverheid) is nog altijd interessant, omdat de
uitvoering van projecten onderhevig is aan zaken zoals de
omgeving waarin wordt gebouwd, de arbeidsethos en de
beschikbare materialen.
3
4
thema
Cement, revolutiebestendig 6 2018
59
Een andere aanrader is het artikel 'De architectuur in de
eerstvolgende vijfentwintig jaar' door E.F. Groosman in het
jubileumnummer 40 jaar Cement [9], waarin op mooie wijze
verschillende adembenemende betonconstructies worden
aangehaald en op basis daarvan een inschatting wordt
gemaakt van de ontwikkeling van betonconstructies tot 1992.
Rekenen met 'machines'
De eerder genoemde Paketposthalle en het latere Philipspavil -
joen zijn indrukwekkende werken, waar ogenschijnlijk
complexe formules achter schuil gaan. De constructeurs van
deze bouwwerken kregen het, in een tijd voordat de computer
of rekenmachine zijn intrede deed, toch voor elkaar deze
constructies veilig met de hand te berekenen. Daarbij werd
gebruikgemaakt van grafostatica en de methode Cross. In 1967
kwamen de eerste hulpmiddelen om de hoek kijken, zoals de
Olivetti-101-rekenmodule met ponskaarten. De ponskaart is de
meest primitieve en analoge versie van programmeren. Ook
toen al was de kwaliteit van de berekening afhankelijk van de
eigenschappen van de programmeur. Een code op een pons-
kaart vol syntaxfouten leidt immers niet tot een kloppende
berekening.
De gebruikte programmeertaal (ALGOL60) werd ontwikkeld
en gedoceerd door professor Edsger Dijkstra van de Technische
Hogeschool Eindhoven. De taal werd door de Betonvereniging
onderwezen in een cursus voor constructeurs en geïnteresseer -
den (advertentie in Cement 1967/1), zodat zij overweg konden
met onder andere de Olivetti 101 (foto 6). ALGOL60 zal later
dienen als voorloper voor de programmeertalen C++ en
Python / C, die tegenwoordig nog veel worden gebruikt in
FEM-berekeningen en parametrisch ontwerpen. De methode is
dus niet veel veranderend, behalve dat we berekeningen nu
digitaal kunnen uitvoeren met scripts in plaats van ponskaar -
ten en veel sneller en meer tegelijk dan in 1968.
Waar in 1967 nog door de heer J.G. Hageman [11] een volle-
dige uitleg werd gegeven voor de handmatige berekening van
de stabiliteit van een gebouw, wordt dit 50 jaar later volledig
gedaan door computers. Hoewel de pc's steeds kleiner en
sneller worden en meer en meer zelfstandig kunnen, is het ook
Projecten
Een terugkerend onderdeel in Cement is de beschouwing
van bijzondere bouwwerken in beton. Opvallend aan de
getoonde bouwprojecten is vooral hoe exotische ontwerpen
in beton kunnen worden uitgevoerd. In de edities van Cement
uit de periode 1965-1980 komen heel veel projecten voorbij.
Een tweetal daarvan breng ik graag nogmaals onder de
aandacht.
Het eerste is de Paketposthalle (foto 3) in München [6]. In deze
overslaghal met treinstation voor de Deutsche Bahn werd
(pakket)post gesorteerd voor een deel van Duitsland. Tijdens
de bouw in 1969 werd een betonnen dakconstructie gereali-
seerd met een vrije overspanning van 145 m en een diepte van
124 m. Hiervoor zijn 1582 afzonderlijke elementen verant-
woordelijk. Wonderbaarlijk genoeg is het project nog steeds te
bewonderen, al is het niet meer als treinstation maar nog wel
als overslaghal van de Deutsche Post.
Het tweede opvallende project is het Evoluon (fig. 5) [7 en 8].
De beschrijving hiervan geeft inzage in de bouwmethodiek van
toen, maar ook in de bekistingstechniek.
In de tijd dat de genoemde bouwwerken gemaakt werden, was
de verhouding tussen arbeid en materiaal heel anders dan nu.
Waar materiaal nu relatief goedkoop is en arbeid duur, wordt
sneller gekeken naar de meest maakbare oplossing in plaats van
de meest esthetische. Natuurlijk is dit een gechargeerde
uitspraak; de genoemde projecten zijn immers slechts een klein
deel van het geheel en vaak speelde geld geen grote rol.
De unieke bekistingen van planken en ondersteuningen zijn al
jaren geleden vervangen door de rechte en gladde bekistings -
systemen, waarmee zo snel mogelijk grote hoeveelheden beton
kunnen worden omgezet. Bijzondere systemen, zoals bijvoor -
beeld voor het kunstdepot van Boijmans Van Beuningen, het
Philipspaviljoen (foto 4) of een werk als de Sagrada Familia,
zijn de mooie uitzonderingen die de mogelijkheden van ons
vak tonen. Het zijn bouwwerken waarvoor iedereen ontzag
heeft en waarvan de constructie tot een kunst wordt verheven.
Het zou mooi zijn als er meer van dit soort, bijna kunstzinnige
projecten gebouwd kunnen worden. En dan bij voorkeur
waarbij het beton niet wordt weggestopt achter een gevelaf-
werking.
stalen steiger
houten
jukken stalen vakwerk
jukken
jukken van
profielstaal
5
3 Die Paketposthalle,
München [6]
4 Philipspaviljoen
5 Ondersteunings constructie
onderschotel Evoluon [8]
Cement, revolutiebestendig 6 2018
60
zoeken. Echter, deze revolutie heeft ook geleid tot een wereld
waarin we worden overspoeld met informatie en het blijkt
bijzonder lastig om je als vakgebied te profileren.
De maatschappelijke rol van de
constructeur (toen en nu)
De laatste tijd gaat het weer vaker over de maatschappelijke rol
van de constructeur. Zo was het thema van de laatste
Constructeursdag 'de kracht van de constructeur' en hoe wij
als vakgebied onszelf meer kunnen profileren. In de periode
1966-1980 leek dit probleem minder te spelen. Zo werd
bijvoorbeeld in de eerste Cement van 1971 [12] melding
gemaakt van de bekendmaking van de conceptversie van
VB'72 (Voorschriften voor Betonconstructies 1972). In de
VB'72 werden naast de (toen nog) nieuwe breuktheorie ook
andere theorieën geïntroduceerd. Om deze theorieën uit te
werken, werden in slechts vier door de Betonvereniging geor -
ganiseerde bijeenkomsten 1200 sterk geïnteresseerden gevon -
den om deze theorieën mee uit te denken. Hieruit ontstond
ook de Werkgroep Popularisering (afgekort de 'Popcommis-
sie'). Uit hun inventarisatie destijds bleek dat in Nederland
zo'n 10.000 constructeurs en onderwijskrachten en 25.000
lagere functies (tekenaars, opzichters en uitvoerders) moesten
worden voorgelicht over de regels van de VB'72. Geschatte
kosten: 1 miljoen gulden.
Een jaar later, in 1972, werd de basiscursus Beton uitgezonden
op televisie [13]. De educatieve omroep Teleac maakte in
opdracht van de Betonvereniging een serie van 10 lessen van
30 minuten die wekelijks op zaterdagochtend werden uitge-
zonden. Deze lessen werden onder andere door didacticus
Chriet Titulaer onderwezen. Het bijbehorende boek kon per
post worden besteld en zo kon de cursus worden gevolgd.
Toen deze cursus op televisie te zien was, waren er slechts drie
grote media om de constructeurswereld te profileren: de
krant, radio en televisie, respectievelijk een statisch gedrukt
medium, een geluidsmedium en een audiovisueel medium.
Ook het aantal aanbieders van deze media was nog niet zo
groot en kanalen waren er niet zoveel, laat staan dat er vele
kanalen uit het buitenland geraadpleegd konden worden. Met
de komst van het internet is informatie van over de hele
wereld te raadplegen en lijken mensen zich te beperken tot
wat ze op hun scherm voorbij zien komen. Het aanbod is zo
groot geworden, dat het bereiken van het publiek een hele
economie op zichzelf is geworden. Het is daarom lastig om
een vakgebied onder de aandacht te brengen. Misschien dat,
als we zo uitdagend gaan construeren als vroeger en we de
constructie weer voorop stellen in de architectuur, we onze
ontwerpen voor ons kunnen laten spreken. Dan hoef ik op
feestjes in ieder geval niet meer uit te leggen wat de rol van de
constructeur precies is en wordt vanzelf duidelijk dat onze
functie ook vooral heel mooi is.
voor ons jonge constructeurs noodzakelijk om de theorie te
blijven begrijpen. Het is me in de korte tijd niet gelukt de
uiteenzetting van Hageman door te nemen en te begrijpen,
maar het is zeker de moeite waard om deze 'oude' theorieën
nog eens door te lezen, omdat ze nog steeds toepasbaar zijn. Bij
een stroom- of netwerkstoring zouden wij als jonge construc-
teurs immers nog steeds in staat moeten zijn ons werk uit te
voeren!
Tegenwoordig is voor de mechanica van bijna elke gangbare
constructievorm een ezelsbruggetje ontwikkeld en zijn
constructeurs in staat hun constructies (met of zonder hulp-
middelen) op een doordachte en veilige manier te ontwerpen.
De uitgebreide uiteenzettingen over stabiliteit van gebouwen
[10] hebben plaatsgemaakt voor webinars waarin wordt uitge-
legd hoe computeruitvoer kan worden gegenereerd. De uitge
-
breide theorie wordt verstopt in softwarepakketten en de taak
van de constructeur lijkt af te zakken naar het juist invoeren.
Pas wanneer de berekeningen niet meer kloppen met de
eenvoudige handmatige controle, wordt eens gekeken waarom
de software niet strookt met wat je met de hand hebt gedaan.
Door de rekencapaciteit en de geavanceerde software zijn we
echter ook in staat meer en complexer te construeren zonder
dat het veel rekentijd kost.
De technologische revolutie is in mijn opzicht een vloek en een
zegen. We zijn in staat praktisch elke constructie door de
computer te laten uitrekenen, de wereld is stukken kleiner
geworden en je kunt alles vinden als je maar weet waar je moet
6 De Olivetti 101 [10]
7 Teleac-cursus 'Beton'
wordt aangekondigd
in Cement [13]
6
thema
Cement, revolutiebestendig 6 2018
61
Cement is, net als andere titels, met de tijd meegegaan en heeft
gebruikgemaakt van de mogelijkheden die het internet biedt.
De advertenties zijn er nog steeds, maar deze worden niet meer
zo uitgebreid gedrukt als vroeger. In het jubileumnummer van
40 jaar Cement (Cement 1967/12) bijvoorbeeld, was ruimte
voor maar liefst 30 pagina's reclame.
?
Weinig veranderd
Tot besluit wil ik nog graag delen dat ik helaas niet alle zaken
heb kunnen benoemen die voorbij zijn gekomen, zoals de
oprichting van de betonkanorace [12]. Een terugblik is immers
altijd te kort voor een volledig overzicht. Toch merkte ik dat de
inhoud van Cement door de jaren niet veel is veranderd.
? BRONNEN
1 Gemeente Lelystad, www.lelystad.nl/4/Lelystad/
ToekomstHistorie-Geschiedenis
2 Cement 1965/1.
3 Bouwen in beton - Nog niet overal. Cement 1966/1,
p. 24-25.
4 Breugel, K. van, Ham, ?.?.V.M. van, Betondispuut op
studiereis in Polen. Cement 1979/1, p. 29-36.
5 Renout, F., Frankrijk stopt na 140 jaar met vaste tele -
fonie, NOS.nl, 26 augustus 2018.
6 Paketposthalle München. Cement 1970/1.
7 Duyster, H.C., De constructie van het Evoluon.
Cement 1966/9, p. 433-438. 8
Lazonder, M., De uitvoering van het Evoluon.
Cement 1966/9, p. 504-509.
9 E.F. Groosman, De architectuur in de eerstvolgende
vijfentwintig jaar. Cement 1967/12, p. 463 - 469.
10 Cement 1968/1.
11 Hageman, J.H., De stabiliteit van een gebouw,
Cement 1967/1, p. 4 - 13.
12 De nieuwe Voorschriften Beton ( VB 1972) zullen
om uitgebreide voorlichting vragen. Cement
1971/1, p. 3-5.
13 Teleac-cursus 'Beton' start op 15 januari. Cement
1972/1, p. 39.
7
Cement, revolutiebestendig 6 2018
Serie met terugblikken op Cement
Begin 2019 bestaat Cement 70 jaar. Met een serie artikelen blikt Cement terug op die zeven decennia. Verschillende auteurs beschouwen ieder een periode van 15 tot 20 jaar. De eerste fase (1949-1965) nam onze hoofdredacteur Dick Hordijk voor zijn rekening in het artikel 'Cement is onverminderd belangrijk'. Voor de periode 1966-1980 is het de beurt aan Pierre Hendrikx, bestuurslid van YouCon. 1981-1998 wordt door Johan Galjaard en Dik-Gert Mans beschouwt. Hun terugblik lees je in 'De grote werken'. Henk Wapperom zal binnenkort de laatste periode, 1999 tot nu, reviewen. Het is geheel aan de auteurs overgelaten wat zij uit de betreffende Cement-periode naar voren willen halen.
Om deze periode te begrijpen, was het zaak te achterhalen in welk decor Nederland zich toen bevond. De jaren 60, een tijd waarin Nederland de wederopbouw van de Tweede Wereldoorlog afsluit en verandert in een welvaartsstaat waarin de eerste huishoudelijke apparaten zoals de koelkast, wasmachine en televisie hun intrede doen. Hoewel Nederland welvarender wordt, zie je in de woningsector nog een groot tekort aan woningen die leiden tot het ontwerp van de eerste VINEX-wijken (Lelystad in 1967 [1]). In die tijd is van de privatisering van veel bedrijven, zoals we die nu kennen, nog geen sprake. Een voorbeeld hiervan, dat regelmatig terugkomt in de edities van Cement uit die tijd, is die van de Nederlandse Spoorwegen. Als staatsbedrijf bood het mogelijkheden voor het vervoer van cement (in bulk en zakken) over het spoor.
In 1964 werd door studiegroep Kasba '64 in Cement [3] verslag gedaan van een studiereis naar Marokko. Het doel was na te gaan hoe daar werd gebouwd en of het gebruik van het 'nieuwe' materiaal beton er al was doorgedrongen tot de bouwmethodieken. Hoewel beton anno 2018 een van de meest gebruikte bouwmaterialen wereldwijd is, werd in 1966 (toch slechts 50 jaar geleden) in Marokko hoofdzakelijk gebruikgemaakt van leem. De reden was dat dit materiaal het gemakkelijkst voorhanden was door de winning ervan nabij de bebouwde gebieden. Zelfs de ontwerpbureaus tekenden en berekenden er constructies op basis van de karakteristieken van leem. Met het huidige stelsel van normen en voorschriften zou het veilig construeren van leemconstructies, hout en stro al lastig genoeg zijn, laat staan dat het als comfortabel wordt beschouwd.
Een tweede noemenswaardig artikel over een excursie waar mijn oog op viel, is die van de reis van het Betondispuut naar Polen in 1979 [4]. Polen, toen nog gelegen achter het IJzeren Gordijn, wordt daar omschreven als een staat in wederopbouw. De prefab-betonindustrie was er toen erg ver ontwikkeld (in meer en mindere mate efficiënt), wat leidde tot de eentonige, vaak rechthoekige woningbouwblokken die ook onder andere Oost-Duitsland zo typeerden.
Bijzonder aan het vervolg van het artikel [4] is de uitgebreide (technische) uitleg over een aantal onderwerpen die tijdens de excursie zijn bekeken. Destijds, in 1979, waren er nog geen hulpmiddelen als internet en Google Translate, waarmee veel kan worden opgezocht en vertaald. Terecht wordt dan ook vermeld dat het erg lastig was de juiste informatie boven water te krijgen, omdat de bedrijven niet altijd waren ingesteld op het verstrekken van informatie. Daarnaast lagen de projecten ver uit elkaar en was er dus weinig tijd om op locatie discussies te voeren en of onduidelijkheden op te helderen.
De communicatie in de wereld is in korte tijd sterk veranderd. Waar Frankrijk nota bene de vaste telefoonlijn afschaft [5] en we langzaam afstevenen op een mobiel bestaan, is het niet altijd denkbaar meer om projecten te bezoeken om eventuele discussies en problemen op te lossen. Discussies op de bouwplaats worden vaker pas gevoerd wanneer er dreiging is van een gevaarlijke situatie.
Hoewel tegenwoordig met een simpele druk op de knop elke vierkante meter van de aarde zichtbaar kan worden gemaakt en veel informatie digitaal beschikbaar is, zijn de excursies nog lang niet verdwenen. Een excursie zou natuurlijk met webcams vanuit je bureaustoel kunnen worden ingevuld. Echter, een digitale excursie kan niet voorzien in de opgedane indrukken en ervaringen zoals omschreven in het reisverslag van het Betondispuut. Daarin wordt de lezers aangeraden om Polen ook eens te bezoeken, om de gastvrijheid te ervaren. Het bezoeken en bestuderen van andere culturen (bijvoorbeeld op het onderwerp bouwnijverheid) is nog altijd interessant, omdat de uitvoering van projecten onderhevig is aan zaken zoals de omgeving waarin wordt gebouwd, de arbeidsethos en de beschikbare materialen.
Reacties