Ik denk het niet. Het zit dieper. In een wereld met financiële bijsluiters, pensioengaten en onderverzekering zijn risico's kwade zaken die zo grondig mogelijk moeten worden uitgeroeid. Het hoogste ideaal is comfort; dobberend op een luchtbed dat niet lek kan, in een zee van 25 graden met beperkte golfslag, zonder kwallen en haaien. Dat vind ik voor een beperkte periode best lekker, maar ook saai.

Ik word vrolijker van mijn nichtje dat zegt dat ze elke dag wat spannends wil doen. Dat sluit aan bij geluksprofessor Ap Dijksterhuis die stelt dat jonge mensen het meest genieten van uitdagingen en thrills. En dat herken ik. Ook al ben ik met 40 jaar en studenten die "U" tegen me zeggen, niet meer echt jong. Ik merk dat de mooiste ervaringen vaak die zijn waarin ik uit mijn comfort zone ben gegaan, zoals samen met mijn jongere broer liften naar Parijs of met vrienden meedoen aan de uitputtende Wampex.

In mijn werk vind ik het belangrijk om in beweging te blijven en uitdagingen te zoeken. Als startend constructeur is de comfort zone nog niet zo groot. Voor mij was het wapenen van mijn eerste echte funderingsbalk al een serieuze uitdaging! Om verder te ontwikkelen moet je elke keer een stapje in het onbekende durven te zetten. De Markthal, in mijn stad Rotterdam, waarbij o.a. Maurice Hermens constructeur was, vind ik een prachtig voorbeeld. Een ongekende bouwputdiepte, een ongebruikelijke gebouwvorm en een ongewone gevelconstructie.

Het is de kunst om de balans te vinden tussen situaties die niet té spannend zijn (want dan slaap je slecht) en die niet te saai zijn (want dan raak je verveeld). Durf, moed en lef te tonen, zonder naïef te worden en onverantwoorde risico's te nemen. Natuurlijk moeten we instortingen voorkomen, maar breng de faalkosten s.v.p. niet terug naar nul, want dan is het over met innovatie.

 "A little risk is a joy of life!" En u moet zelf maar bepalen wat voor u 'a little' is.

Universitair docent Structural Design and Safety aan de Faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen van de TU Delft