10
thema
Een nieuwe
manier van
denken
De rol van parametrisch modelleren in het ontwerpproces
thema
Een nieuwe manier van denken
6 2018
11
Zo'n tien jaar geleden presenteerde David Rutten zijn
programma Grasshopper op de TU Delft. Zelfs voor diegenen
die destijds al bekend waren met vergelijkbare middelen zoals
Processing of GenerativeComponents, was deze vorm van
parametrisch modelleren een openbaring. Parametrisch
modelleren wint de laatste tijd aan populariteit in Nederland.
Het zal naar verwachting als dienst niet meer onderscheidend
zijn, maar een van de vele middelen die een architect, ingenieur
of tekenaar tot zijn beschikking heeft. Wat meer gechargeerd
zou je kunnen stellen dat het een gemeenschappelijke taal en
manier van denken wordt.
Wat onderscheidt parametrische software?
Parametrische software wordt vaak vergeleken met een spread-
sheet; één die zijn geometrische resultaten kan weergeven in
een CAD-programma. Deze vergelijking is best logisch maar
doet tekort aan de potentie van parametrisch modelleren. Je
kunt met parametrische software inderdaad een model opbou-
wen waarin onderlinge relaties behouden blijven voor een reeks
invoeren of een variatie van de invoer. Maar parametrische
software onderscheidt zich verder op drie punten:
? Er is niet alleen een grafische weergave, maar deze dient ook
als een grafische interface. Hierdoor kan de invoer niet alleen
numeriek of tekstueel zijn, maar ook van geometrische aard.
? Er is sprake van een visuele programmeeromgeving op basis
van flow-based programming, die programmeren en
daarmee digitaal modelleren zeer laagdrempelig maakt.
? Er is een breed scala aan mogelijkheden de software te
koppelen aan externe soft- en hardware (mede mogelijk door
een grote gemeenschap die deze koppelingen ontwikkelt en
beschikbaar stelt).
Elk van deze punten biedt unieke toepassingen in de bouw.
1
dr.sc.ir. Diederik Veenendaal
Summum Engineering 1 NEST HiLo 1:1 prototype,
Zürich, 2017
bron: BRG, ETH Zürich,
foto: Michael Lyrenmann
De laatste twee jaar kunnen we in Nederland
spreken van een omslag als het gaat om parame
trisch modelleren, met een toenemend aantal
evenementen en publicaties dat aan het onderwerp
is gewijd. Maar wat is nu precies het nut ervan in de
bouw, en specifiek in het ontwerpproces? En wat
gaat de toekomst ons op dit gebied brengen?
Een nieuwe manier van denken6 2018
12
van tevoren duidelijk zijn gedefinieerd, bijvoorbeeld met
wiskundig formules (zie kader 'Voorbeeld: Additive Stereo-
tomy') of geometrische verbanden (zie kader 'Voorbeeld:
Palawan Koepel'). Het kan ook gaan om een iteratief proces
zoals 'form-finding' (zie kader 'Voorbeeld: Portalen-paviljoen'),
waarbij vooraf doelstellingen en randvoorwaarden zijn
bepaald, dat tot ? af en toe verrassende ? resultaten leidt. In
dit laatste geval spreekt men soms liever van generatief of
algoritmisch in plaats van parametrisch ontwerpen. Dit mede
omdat de laatste term zijn herkomst vindt in parametrische
vergelijkingen in de wiskunde, die nadrukkelijk geen iteratief
karakter hebben.
Toepassing in het ontwerp (procedureel en iteratief )
De grafische in- en uitvoer van parametrische software zorgt
voor een directe aansturing en terugkoppeling van het model.
Het maakt er een uitstekend ontwerpmiddel van. Door de logi-
sche verbanden tussen onderdelen in het 3D-model te waar-
borgen, kan iemand razendsnel, en vooral vele varianten
verkennen. Deze verbanden kunnen veel breder van aard zijn
dan het beperkte aantal puur geometrische relaties dat een
CAD-programma soms biedt.
Een parametrisch model kan in een ontwerpstadium procedu-
reel zijn, waarbij alle parameters en hun relaties tot het ontwerp
Voorbeeld: Additive Stereotomy
Het schaalmodel 'Stereotomy 2.0' is een betonnen gewelf dat bestaat
uit een reeks voorgespannen boogconstructies van 3D-geprinte
betonblokken (fig. 2). De blokken zijn hol en nemen naar boven toe
af in gewicht door de grote van deze holten. De vorm van de boog en
het verloop in gewicht zijn volledig analytisch bepaald en te beschrij-
ven met twee wiskundige formules die in een Grasshopper-model
zijn verwerkt (fig. 3). Het project is een voorstel en wordt ontwikkeld
door de New Fundamentals Research Group van de Polytechnische
Universiteit van Bari in samenwerking met Summum Engineering.
2 Additive Stereotomy,
schaalmodel 'Stereotomy
2.0' tentoonstelling, NYIT
School of Architecture
and Design, 2018
bron: Barberio Collela ARC /
foto: G. Fallacara
3 Additive Stereotomy,
parametrisch ontwerp
door middel van wiskun-
dige formules
bron: Summum Engineering
2
3
thema
Een nieuwe manier van denken
6 2018
13
Voorbeeld: Palawan Koepel
De Palawan Koepel op de Filipijnen is een zogeheten geodetische
koepel in de traditie van de Amerikaanse ontwerper Buckminster
Fuller. Een vorige koepelconstructie (fig. 4), waar geen ontwerper
of ingenieur aan te pas was gekomen, was kort na de bouw inge-
stort. De nieuwe versie is volledig parametrisch berekend, waarbij
de minimale massa is bepaald op basis van de dichtheid van het
grid, en de beschikbare staafdiameters (fig. 5 en 6). Een geodeti-
sche koepel is volledig geometrisch ? en dus eveneens procedu-
reel ? te bepalen door een veelvlak te projecteren op een bol. De
gekozen variant zal worden opgebouwd uit stalen ronde buizen
met een paar typen digitaal gefabriceerde knopen, waarbij de
raming van de constructie en de detaillering van de knopen uit
parametrische Grasshopper-modellen van Summum Engineering
en de ontwerpers, Superproject.xyz, kwamen.
4 Oude geodetische koepel,
Palawan, Filipijnen, 2018
foto: Jeremy Guiab5 Nieuw ontwerp geodeti-
sche koepel, Palawan,
Filipijnen, 2018
bron: Summum Engineering /
afbeelding: Sjef Brands
6 Parametrische varianten-
studie voor nieuwe
constructie
bron: Superproject.xyz
4
5
6
Een nieuwe manier van denken6 2018
147
Portalen-paviljoen, 1:50 model bij 'Public Luxury' tentoonstelling, ArkDes,Stockholm
bron: Map13 Barcelona8 Portalen-paviljoen, ontwikkelbare houten gridschaal, Norrköping, Zweden, 2018bron: Map13 Barcelona9 Portalen-paviljoen, parametrisch model en koppeling met rekensoftwarebron: Summum Engineering
De mogelijkheid te optimaliseren, is sterk vergemakkelijkt.
Diverse plug-ins voor Grasshopper staan toe problemen te
optimaliseren met één of meerdere begrensde variabelen, met
één globaal optimum, of meerdere optima (multi-modaal), en
met één of meerdere doelstellingen (multi-criteria). In het
laatste geval kunnen de resultaten onder meer worden gevisu-
aliseerd door middel van een Pareto-front of een parallelleco-
ordinatengrafiek (fig. 11 en 12). Voor verdere wiskundige
problemen (bijvoorbeeld met expliciete afgeleiden of rand-
voorwaarden), is het mogelijk een externe code aan te roepen
en gebruik te maken van wiskundige rekenmodules (zoals
NumPy en SciPy).
Deze inhoudelijke details zijn wellicht nietszeggend maar het
gevolg ervan hopelijk wel: programma's als Grasshopper
hebben de drempel sterk verlaagd om een breed palet aan
technische problemen op te lossen en de precieze oplossing te
optimaliseren.
Voorbeeld: Portalen-paviljoen
Het Portalen-paviljoen (fig. 7, 8 en 9) in Zweden is een houten
gridschaal in de traditie van Frei Otto en Ted Happold. Dit houdt
in dat hij op de grond als een vlakke, vierkante mat wordt opge -
bouwd, om vervolgens in zijn vorm te worden gebogen. Het
ontwerp is gebaseerd op een Chebyshev-net, een netwerk
waarbij elke staaf dezelfde lengte heeft. Voor een werkbaar resul-
taat is een zogeheten iteratieve 'form-finding'-procedure nodig,
waarbij het resultaat op voorhand niet bekend is. De vormgeving
liep gedurende het ontwerpproces behoorlijk uiteen. Maar het
model om zowel de berekeningen als detaillering en bouwsche -
ma's te kunnen uitvoeren, kon worden gehandhaafd. Op basis van
een voorontwerp van Map13 Barcelona, is een definitieve geome -
trie gegenereerd met behulp van een parametrisch model met
Grasshopper en Sofistik, ontwikkeld door Summum Engineering
en Edyta Augustynowicz.
Toepassingen in engineering (analyse en
optimalisatie)
Zoals gezegd fungeert een programma als Grasshopper ook als
visuele programmeeromgeving. Processing, een voorloper,
vergde nog enige kennis van programmeren. Bij Grasshopper is
dit niet langer het geval. Het biedt dezelfde mogelijkheden als
programmeren aan een veel breder publiek.
Parametrisch modelleren biedt een uitgelezen kans een enginee -
ringsproces volledig te automatiseren (zie kader 'Voorbeeld: ETFE-
kussens'). Bestaande Excel-documenten, waarmee constructieve
elementen aan geldende normen worden getoetst, kunnen een-op-
een worden gekopieerd of eenvoudig worden uitgelezen door een
Grasshopper-definitie. Vervolgens kunnen de elementen worden
gevisualiseerd en indien gewenst voorzien van detaillering en
dimensionering en worden doorgekoppeld aan eindige-elementen -
pakketten, bouw-informatiemodellen, enzovoort.
7
8 9
thema
Een nieuwe manier van denken
6 2018
15
10
ETFE kussens als lichtkoepel van Buitink Technology.
Respectievelijk 7 en 5.8m, met asymmetrische sneeuw-
belasting en reactiekrachten, 2018
bron: Summum Engineering
Op de horizon
Bij de optelsom van bovenstaande toepassingen ontstaat een
veelomvattend beeld: van parametrisch ontwerp, via multidis-
ciplinaire analyse en optimalisatie, tot aan computergestuurde
productieprocessen. Dit raakt de architect, de ingenieur en de
aannemer, en daarmee dus ook de opdrachtgever en de eindge-
bruiker. We mogen al spreken van huidige ? weliswaar niet
gangbare ? praktijk in de bouw. Wat zou dit beeld in de
toekomst verder veranderen? Er is een aantal ontwikkelingen
waarneembaar.
Dataverwerking
Parametrische modellen creëren met gemak een grote hoeveel-
heid data. In het kader van variantenstudies is dit zowel een
zegen als een vloek. Optimalisatie is een manier om tot een
Toepassingen in de keten (horizontaal en verticaal)
Er zijn ? en dit geldt met name voor Grasshopper ? ontelbare
mogelijkheden ontstaan om functionaliteit toe te voegen aan
parametrische software, dankzij een grote actieve gemeen-
schap. Er zijn bruggen geslagen naar externe programmatuur
zoals teken- en CAD-pakketten, spreadsheets, BIM-software,
rekenprogramma's (eindige-elementen, bouwfysisch, vloeistof-
mechanisch, enz.), en naar de meest geavanceerde rekenmodu-
les voor geometrisch modelleren of wiskundig rekenen. Zo kan
het zijn dat disciplines samenwerken, en dat er zelfs één
centraal parametrisch model aanwezig is (zie kader 'Voorbeeld:
NEST HiLo'). Op deze manier kan er in elke fase horizontaal
worden geïntegreerd in de vorm van multidisciplinair ontwer -
pen; niet alleen tijdens het vergaderen.
Nog verstrekkender is de koppeling met de fysieke wereld,
namelijk met CNC-gestuurde machines zoals frezen, snijders,
3D-printers en robotarmen. Het is mogelijk code of bestanden
te genereren voor zulke apparatuur, maar ook om ze direct aan
te sturen vanuit Grasshopper. Het overkoepelende ideaal: een
naadloze, digitale stroom van informatie vanuit het ontwerp tot
aan de productie, waarbij de parametrische insteek bovendien
toestaat om elk product op maat te vervaardigen. Dit is de
ultieme vorm van verticale ketenintegratie. Voor alle duidelijk-
heid: digitale fabricage is prima mogelijk zonder parametrisch
modelleren, maar het wordt er wel degelijk door aangejaagd.
Voorbeeld: ETFE-kussens
Meerlaagse, opgeblazen ETFE-kussens kunnen worden toege -
past als dunne, lichte folieconstructies voor lichtkoepels in daken
(fig. 10). De specifieke afmetingen, binnendruk en foliedikte
kunnen variëren, maar verder is de wijze van berekenen eendui-
dig. Hetzelfde parametrische model kan de vorm ervan bepalen
en de berekeningen uitvoeren, inclusief detailberekeningen. Het
is zelfs mogelijk de verslaglegging te parametriseren. Figuur 10
toont twee projecten, waarbij het tweede in slechts 10% van de
tijd van het eerste kon worden uitgevoerd. Afbeeldingen voor de
rapportage, zoals de reactiekrachten, worden ook gegenereerd
in dit model. In dit geval maakt Grasshopper dankbaar gebruik
van de zogeheten COM-interface van een extern reken- en
tekenpakket, om direct data uit te wisselen en zonder met
tussentijdse bestanden te hoeven werken.
10
Een nieuwe manier van denken6 2018
1611
NEST HiLo 1:1, eerste optimalisatie m.b.v. parallellecoördinatengrafiek
bron: BRG, ETH Zürich, afbeelding: Diederik Veenendaal 12 NEST HiLo 1:1, tweede optimalisatie m.b.v. Pareto-fronten bron: BRG, ETH Zürich, afbeelding: Diederik Veenendaal 13 NEST HiLo 1:1 prototype, Zürich, 2017 bron: BRG, ETH Zürich, foto: Michael Lyrenmann
sluitend antwoord te komen, maar het veronderstelt een paar
zaken: dat je doelstellingen kunt formuleren, dat er een bekend
verband is tussen deze invoerparameters en deze doelen en dat
het optimaliseren niet te veel rekenwerk vereist. Als er niet kan
worden voldaan aan deze laatste twee punten, kan er gebruik
worden gemaakt van machine learning-methoden waar nu al
Voorbeeld: NEST HiLo
NEST HiLo (fig. 11, 12, 13) is een experimenteel project van de Block
Research Group (BRG), ETH Zürich, waarbij het dak een flexibel
gevormd, koolstoftextiel gewapende, betonnen sandwichconstructie
is. Hierbij werd de vorm geoptimaliseerd aan de hand van een para-
metrisch model waarin doelstellingen en randvoorwaarden uit de
architectuur, krachtswerking, bouwfysica en maakbaarheid samen
werden ondergebracht. Tot en met het DO bestond het team uit
zowel BRG als A/S van de ETH Zurich, alsmede Supermanoeuvre en
ZJA (Zwarts & Jansma Architecten). In deze fase was Diederik Veenen-
daal constructeur en projectcoördinator, en werkte hij samen aan het
parametrisch model met Jack Bakker van ZJA.
een ruim aanbod van beschikbaar is voor Grasshopper (zie
kader 'Voorbeeld: Rodiator'). Datavisualisatie biedt uitkomst
bij een teveel aan doelen, en menselijke interventie in optimali-
satie, als niet alle doelen te kwantificeren zijn (MIT, University
of Michigan en Thornton Tomasetti houden zich hier o.a. mee
bezig).
11
12
13
thema
Een nieuwe manier van denken
6 2018
17
product moet het werk daarom onder licentie worden geleverd.
Nog logischer zou het zijn noch documenten, noch modellen,
maar relevante data te leveren. Een bouwproces zou op die
basis efficiënter, maar heel anders ingericht moeten zijn.
Deze beslommeringen over verdienmodellen druisen wel in
tegen de opensourcementaliteit die er ? met name in de Gras-
shopper gemeenschap ? heerst. Een aardige kanttekening
daarbij is de ontwikkeling van Ladybug, een opensourceplug-in
voor bouwfysische analyse, die sinds kort geheel onder
beschermheerschap verder wordt ontwikkeld. Zou de bouw
zich zo kunnen blijven verenigen, om samen meer software en
modellen te financieren?
Een geheel tegenstrijdige ontwikkeling is de toename van
commerciële software die alleen nog als abonnement verkrijg-
baar is.
En nu?
Slaan wij met z'n allen aan het parametrisch modelleren?
Laten we beginnen om in ieder geval het begrip niet te pas en
te onpas te gebruiken; dat een project al gauw 'parametrisch
ontworpen' is, als iemand een keertje Grasshopper open had
staan. Dit is vergelijkbaar met enkel het gebruik van Revit
synoniem stellen aan BIM.
Laten we ook de kaalslag in het weinige parametrische onder-
wijs dat er is een halt toeroepen, en pleiten voor visie met
continuïteit. Zo is op dit gebied een aantal docenten en vakken
bij de TU Delft verdwenen en zijn veel studenten, zowel bij de
universiteiten als hogescholen, aangewezen op zelfstudie.
Maar laten we vooral kennis blijven nemen van parametrisch
modelleren, dat er begrip ontstaat in de bouw over hoe en
wanneer je het kunt inzetten, zodat het een middel blijft in
plaats van dat het een doel op zich wordt.
Op deze basis mogen wij een parametrische toekomst in de
bouw positief tegemoet gaan, en is het antwoord op de vraag of
we met z'n allen aan het parametrisch modelleren slaan,
volmondig: "Ja!".
?
Parametrische verbanden
Parametrische modellen zijn vaak gebonden aan het stramien
dat de modelleur heeft opgelegd. Hoe flexibel ze ook zijn
opgezet, een parametrisch model voor een brug is bijvoorbeeld
niet bruikbaar voor een tunnel. Er zijn echter ontwikkelingen
die een uitweg kunnen bieden. Zo worden met shape grammar
de regels in een parametrisch model zelf variabel gemaakt. Stel
het parametrische model is 1 + 1. Bij een normaal model
kunnen de getallen variabel zijn, echter nu kan ook de operatie
'+' variabel zijn en veranderen in '?'.
Data-uitwisseling
De uitwisseling van parametrische modellen gebeurt op basis
van bestanden. Dit is enigszins ouderwets. Dit wordt versterkt
door het grote aantal verschillende pakketten (GenerativeCom-
ponents met Microstation, Grasshopper met Rhino, Marionette
met Vectorwork, Dynamo met Revit, Sverchok met Blender).
Een platform- en softwareonafhankelijke standaard voor zulke
modellen is niet geheel ondenkbaar, maar onwaarschijnlijk. De
oplossing zal eerder liggen in de cloud. Momenteel zijn er initi-
atieven om informatie via de cloud uit te wisselen (Speckle en
tot voor kort Flux) en om parametrische modellen in de cloud
te laten draaien (Packhunt, ShapeDiver, Möbius). Een verdere
uitdaging ligt in het realiseren van succesvolle integratie van
parametrisch ontwerpen met BIM, waarbij in feite het BIM-
model parametrisch blijft.
Parametrische diensten of producten?
Huidige verdienmodellen zijn doorgaans gebaseerd op dienst-
verlening, waarbij het parametrisch modelleren tot traditionele
documenten leidt (tekeningen, 3D-modellen, rapportages). Een
alternatief is het model zelf op te leveren. Hier kan echter
auteursrecht en intellectueel eigendom een rol gaan spelen. Als
Voorbeeld: Rodiator
De Rodiator is een meubel van robotisch gebogen staven,
waarbij het materiaal wordt beheerst door middel van machine
learning. Op basis van steekproeven is een zelflerend model
opgesteld. Dit model bepaalt op voorhand de hoeveelheid
buiging die een robotarm moet toepassen om tot een vorm te
komen. Het resultaat komt zodoende overeen met het ontwerp,
zonder een complex materiaalmodel op te hoeven stellen. Het
project is ontwikkeld en uitgevoerd door Maria Smigielska van
Bendilicious in samenwerking met Pierre Cutellic. Summum
Engineering is betrokken bij het parametrisch rekenmodel in
het kader van ontwerpaanpassingen.
14 Rodiator, Parijs, 2016 foto: Leslie Ware
14
Een nieuwe manier van denken6 2018
Reacties