De jury was erg te spreken over de renovatie. ‘’Hij was te laag, vrachtwagens reden zich er in vast. De ventilatie was niet afdoende naar de huidige fijnstofmaatstaven en vanwege de toename van het verkeer. De vluchtmogelijkheden uit de tunnel waren niet afdoende. Dat zijn onvolkomenheden die je zorgen kunnen baren en je kunnen verleiden te beslissen rigoureus iets nieuws te bouwen. Maar dat gebeurde niet.’’, vertelt Han Westelaken, voorzitter van de jury in zijn speech. ‘’Deze tunnel met zijn rare hyacinten was immers al meer dan vijftig jaar in het systeem van de Velsenaren gegrift. Als de tunnel te laag is voor hedendaagse vrachtwagens, dan maken we hem toch hoger. Niet door het wegdek te verlagen, zoals ik uitlegde aan Annemarie, mijn vrouw, die ervan overtuigd was dat er absoluut geen enkele andere mogelijkheid was dan dat, maar nee, door 12 centimeter van het bovendek af te schrapen met een speciaal voor dit project ontwikkelde freesmachine.’’ Hierdoor duurde de op voorhand ingeschatte drie wekende durende operatie slechts drie dagen. Een topprestatie. Een topprestatie van het consortium, heel toepasselijk genaamd Hyacint, bestaande uit de bedrijven Dura Vermeer, Besix, Spie en Croon Electrotechniek. 

Met het verlenen van de eerste prijs heeft de jury haar waardering willen uitspreken voor de technische investering die is gedaan in dit project. Na zestig jaar was een totale renovatie van de Velsertunnel noodzakelijk. De infrastructurele betekenis van de Velsertunnel is immers niet te onderschatten. Een betere ventilatie, een verhoging van de tunnel met 12 centimeter en een structurele verbetering van de veiligheid, heeft deze tunnel weer klaar gemaakt voor de toekomst. Dat hierbij prachtige onderdelen uit het verleden gehandhaafd zijn, zoals de hyacintschachten en de wiebertjesroosters, waardeert de jury zeer.

Bron: Betonvereniging