De Vereniging Nederlandse Constructeurs (VNconstructeurs) pleit voor meer toezicht in de bouw. De beroepsvereniging doet dit naar aanleiding van het rapport van de Onderzoeksraad Voor Veiligheid over de Rotterdamse B-Tower. “Dit soort ongelukken en de vele bijna-ongelukken zijn voor een groot deel te wijten aan gebrek aan toezicht”, zegt voorzitter ir. Johan Galjaard. “De overheid vindt veiligheid primair de verantwoordelijkheid van de markt. Maar die neemt die verantwoordelijkheid nu niet.”
Gebrek aan veiligheid in de bouw is een structureel probleem. Anders dan in bijvoorbeeld de vliegtuigindustrie heeft de branche geen veiligheidscultuur. Kern van het probleem is de extreem doorgevoerde fragmentatie. Taken en verantwoordelijkheden zijn sterk versnipperd. Op zich kan dat, mits er voldoende goed toezicht is op de integratie van alle onderdelen. Maar dat kost geld en gebeurt daarom vaak onvoldoende, aldus Galjaard. Hij ziet een cruciale rol voor de overheid.
“Gemeenten hebben zich de afgelopen twintig jaar op het gebied van constructieve veiligheid bijna volledig teruggetrokken. Voorheen keken ervaren bouw- en woninginspecteurs mee, vooral ook tijdens de uitvoering. Inmiddels zijn de gemeentelijke diensten bouw- en woningtoezicht bijna volledig van hun kennis en ervaring gestript. Veiligheid is primair de verantwoordelijkheid van de markt, vindt ook verantwoordelijk minister Spies. Maar die markt kan die verantwoordelijkheid niet aan, zo bewijst de praktijk.”
Als de markt niet kan of wil investeren in goed toezicht, dan zal de overheid dat moeten afdwingen, en wel op de daarvoor meest geëigende plek, namelijk in de vergunningverlening. De benodigde toetsing en controle op de bouwplaats hoeven gemeenten niet zelf te doen, dat kan ook door onafhankelijke, deskundige private partijen worden gedaan. De overheid moet er vooral voor zorgen dat het goed geregeld wordt en dat er sancties kunnen worden opgelegd als dat niet gebeurt.
Galjaard: “Het opknippen van taken en verantwoordelijkheden lijkt goedkoper omdat de hoge verborgen kosten die er het gevolg van zijn, niet worden meegerekend. Dat zijn de kosten van de vele ongelukken en bijna-ongelukken, de noodzakelijke herstelkosten, het persoonlijk leed van de slachtoffers en niet te vergeten de reputatieschade voor de sector. Eigenlijk moet die opknipgeest terug in de fles. Lukt dat niet, dan is meer extern toezicht op dit moment het enige alternatief.”
- Veiligheid bouw ook publieke taak - column
Reacties