Het begint met een leeg vel en uiteindelijk staat er een complete constructie. Alles wat zich daartussen afspeelt is wat het vak volgens Galjaard zo mooi maakt. “De creativiteit, het samenwerken met een team, het vergaderen, de mechanica, de economie, de duurzaamheid. De diversiteit van al die aspecten maakt ieder project op zijn manier tot een uitdaging. En daarbij is het goede verstand, de boeren wijsheid ontzettend belangrijk.”

“Je moet spelen met de mechanica”

Galjaard houdt zich de laatste tijd veel bezig met het uitstroomniveau van het onderwijs. Er zijn in zijn ogen drie zaken van belang voor een goede student: je moet een vraagstelling structureel benaderen en oplossen, je moet begrip hebben van mechanica en je moet kennis bezitten van materialen. “Juist die twee laatste aspecten staan onder druk in het onderwijs. De nadruk ligt steeds meer op algemene vaardigheden waardoor de echte kennis onderbelicht raakt. Dat is zorgelijk. Het hoeft heus niet te gaan om de enorme hoeveelheid regels. Die leren ze wel in de praktijk. Het gaat om inzicht. Je moet spelen met mechanica, pas dan kun je de mooiste constructies maken.”

“Bruggen zijn vaak maar lelijke constructies”

Duizenden jaren geleden resulteerde dat inzicht al in de mooiste constructies, al in de Egyptische oudheid. Een van de hoogtepunten volgens Galjaard is het Pantheon in Rome met een betonnen koepel met een overspanning van 43 m. Die is ook al bijna 2000 jaar oud. Galjaard wijst daarnaast op de bekende voorbeelden van Pier Luigi Nervi en Heinz Isler. Maar voor de mooie constructies hoef je niet naar het buitenland. Ook in Nederland laat het ingenieursvernuft vaak genoeg van zich spreken. En dan doelt Galjaard niet op de vele bruggen. Want vaak zijn die maar lelijk. Te eenvoudig, te recht toe recht aan, als een plank over de sloot. Daarbij wordt geen recht gedaan aan de wetten der natuur. Galjaard doelt op de slimme niet alledaagse oplossingen van bijvoorbeeld Rob Nijsse. Die durfde het in het Educatorium aan om de wapening onder de constructie uit te laten lopen. Iets vergelijkbaars deed Galjaard zelf bij het hoofdkantoor van de Rabobank in Utrecht, waar hij stalen balken onder de vloer ontwierp om zo een grote kolomvrije overspanning te kunnen realiseren.

Als je goed nadenkt over mechanica zijn er prachtige oplossingen mogelijk. Galjaard wordt vooral enthousiast van boogconstructies, zoals de tribune van het sportcomplex De Toekomst, met een met een trekband die door de drukboog heen loopt, een idee dat Galjaard ooit had bedacht voor de Arena. Ook noemt Galjaard op de Haagse poort, de boogconstructie over de Utrechtse baan in Den Haag waarin kantoren zijn opgenomen. Of het Rotterdamse Ahoy. Bij de renovatie is het principe van de spanten, destijds ontworpen door Arie Krijgsman, in tact gebleven door  toevoegen van voorgespannen kabels.

Het vak is in verandering, dat beseft Galjaard als geen ander. Maar hij is het er niet mee eens dat het achteruit gaat. Wat hem betreft wordt het zelfs steeds leuker. Juist door de moderne technieken ontstaat er een keur aan mogelijkheden en staat het vak voor nog grotere uitdagingen. Zolang je de mechanica maar niet uit het oog verliest!

Pantheon in Rome

Sportcomplex De Toekomst in Amsterdam

Haagsche poort in Den Haag