Om COVID, met als letterlijke betekenis COrona VIrus Desease, onder controle te krijgen hebben we in Nederland een lockdown ingeschakeld. Een lockdown, letterlijk afgrendeling of vergrendeling, is een noodprotocol dat meestal beoogt te voorkomen dat mensen of informatie een gebied verlaten. In Nederland ging het om een intelligente lockdown, waarbij de verantwoordelijkheid voor het zich houden aan de regels grotendeels bij de burgers wordt gelegd. Deze regels worden gedurende de crisis gecommuniceerd en verder aangescherpt of losgelaten al naar gelang de noodzaak. Handhaving vindt steekproefsgewijs plaats. Primair wordt dus de verantwoordelijk van verspreiding bij onszelf neergelegd.

Daarnaast zijn we ook op zoek naar immuniteit. Je raakt besmet, wordt ziek en hopelijk weer beter. En uiteindelijk ben je immuun. Maar sommige virussen vinden het de moeite waard om weer een keertje terug te komen. Dus immuniteit is nog niet vanzelfsprekend.

Ook op het gebied van constructieve veiligheid zijn we op zoek naar immuniteit, het juiste medicijn is nog niet gevonden. We denken het iedere keer weer te kunnen oplossen met lijstjes, lijstjes en nog meer lijstjes. Mijn inziens geen intelligente oplossing. Het is ook niet een kwestie van de ontwikkeling van een vaccin om immuniteit te krijgen voor constructieve veiligheid. De oplossing moeten we zoeken in ons gedrag, net zoals bij de intelligente lockdown die ons zelf de verantwoordelijkheid heeft gegeven om het virus uit te bannen.  

Persoonlijk staat constructieve veiligheid bij mij hoog op de agenda, binnen ons bedrijf maar ook daar buiten. Wij zijn bezig met de ontwikkeling van een goed vaccin, waarbij het meer gaat aankomen op eigenaarschap en de toepassing van professionele tegenspraak. COVID heeft voor mij daarom ook een andere betekenis gekregen: COnstructieve veiligheid Vraagt Intelligente Daadkracht!