a. Is dat het thema ‘gasloos’ dat met een ongekende snelheid aan de consument wordt opgelegd?
In dit kader heeft een wijziging van de Gaswet plaatsgevonden, die zonder effectrapportage tot stand is gekomen. Wat de overheid daarover schrijft staat in onderstaand kader.
“Wat betreft de vragen in de reactie van de heer Nico Scholten over een regeleffectrapportage en notificatie in Brussel merken wij het volgende op. De wijziging van de Gaswet vloeit voort uit een amendement dat in de Tweede Kamer is aanvaard zonder dat daaraan een effectrapportage ten grondslag lag. De Eerste Kamer heeft het wetsvoorstel vervolgens als hamerstuk aanvaard. Het is de keuze van de Tweede Kamer en de Eerste Kamer om dit zo te doen. Dit betekent dat de wijziging van de Gaswet zonder effectrapportage tot stand is gekomen. De wijziging van het Bouwbesluit 2012 betreft een technische aanpassing aan de gewijzigde Gaswet, die geen zelfstandig effect heeft omdat het belangrijkste effect (= bij nieuwbouw vanaf 1 juli 2018 geen aansluiting op het distributienet voor gas) reeds voortvloeit uit de wijziging van de Gaswet. Om die reden is van die wijziging van het Bouwbesluit 2012 geen effectrapportage opgesteld. In reactie op de vraag over notificatie van de wijziging van het Bouwbesluit 2012 in Brussel merken wij op dat notificatie naar het oordeel van de notificatiedeskundigen van het ministerie van EZK in dit geval niet vereist is omdat (nog daargelaten de vraag of deze wijziging een technisch voorschrift betreft) het om een beperking van een verplichting gaat, waarvoor geen notificatieplicht geldt.”
Dit staat haaks op het beleid ten aanzien van ex ante evaluaties dat de overheid heeft vastgesteld.
Op deze manier hoort wetgeving niet tot stand te komen. Bovendien is het effect voor de gebouwde omgeving niet het ‘effetjes simpel vervangen’ van een gasaansluiting door een andere energievoorziening. En, oh ja, wie betaalt de prijs voor dit (overhaaste) beleid? Het zal immers leiden tot forse technische aanpassingen in gebouwen
b. Is dat de emotionele brief van Hans Alders, nationaal coördinator Groningen, die naar zijn mening door het ministerie van EZK in zijn integriteit is aangetast en constateert dat de consumentenbelangen ten achter worden gesteld op politieke doelstellingen? Overeengekomen versterkingen van bouwwerken zijn uitgesteld evenals nadere studies naar de veiligheid van gebouwen.
c. Zijn dat de vele mails van de afgelopen weken over de AVG waar elk bedrijf veel te laat de portee van heeft ontdekt?
d. Is dat de ontwerpnorm NEN 8702 ‘Beoordeling van de constructieve veiligheid van een bestaand bouwwerk bij verbouw en afkeur – Betonconstructies’?
e. Is dat NPR 9998 ‘Beoordeling van de constructieve veiligheid van een gebouw bij nieuwbouw, verbouw en afkeuren - Grondslagen voor aardbevingsbelastingen: geïnduceerde aardbevingen’?
f. Zijn dat de Eurocodes 2020 waarvan concepten langskomen?
g.Is dat de brandveiligheid van gevels met als aanleiding Grenfell? Denk nu niet dat de Zembla uitzending van 23 juni jl. een juist beeld aan de kijker heeft gepresenteerd. De materie ligt veel genuanceerder dan sprekers in die uitzending voor het voetlicht brachten.
h. Is dat de voorgenomen wijziging van het Bouwbesluit 2012 per 01.07.2019 (nieuwe brandveiligheidseisen, nieuwe geluidseisen, BENG-eisen, nieuwe uitvoeringseisen, nieuwe eisen over veiligheidsafstanden bij slopen, etc.) waarvan het miniserie van BZK schrijft:
“Dit voorstel voldoet nog niet aan de formeel juridische eisen die aan een wijzigingsbesluit worden gesteld. In de komende periode zal het ontwerpbesluit verder worden uitgewerkt en van een toelichting worden voorzien. Ook zal voor de wijzigingen een lastenonderzoek uitgevoerd. Hierna vindt de internetconsultatie plaats (naar verwachting dit najaar) en daarop aansluitend de voorhang in de Tweede Kamer.”?
Zo kan dat m.i. niet. Hoe kunnen belanghebbenden die om hun mening wordt gevraagd nu hun verantwoordelijkheid nemen als de gevolgen niet kenbaar zijn. Als men het ministerie verdeel-en-heers-politiek zou verwijten is dit moeilijk weerlegbaar.
i. Is dat het dossier ‘breedplaatvloeren’ waarover op 31 mei jl. de Tweede Kamer een rondetafelgesprek heefthad georganiseerd. Werd in die bijeenkomst niet terecht in andere bewoordingen gezegd dat de door de Tweede Kamer bepleitte risicoanalyse (dus niet alleen constructieve veiligheid en brandveiligheid, maar alle risicovolle aspecten, zoals binnenklimaat) bittere noodzaak is en wel onder de verantwoordelijk van het bevoegd gezag en niet van een private partij? Maar zou dat ook door het ministerie gehoord worden?
j. Is dat het dossier ‘Wet kwaliteitsborging voor het bouwen’ (Wkb) waarbij het ministerie de besluiten in de Tweede Kamer niet conform de inhoud van de amendementen en de unaniem aangenomen motie wil uitvoeren? De wet staat on hold en open informatie-uitwisseling over het proces vindt niet plaats, terwijl de wet toch primair tot doel heeft kwaliteitsgaranties voor de consument tot stand te brengen over de gebouwde omgeving. Waarom wordt de consument dan niet betrokken bij het doorbreken van de impasse?
k. Is dat de schaarste aan personeel in de bouw en de grote vraag naar bouwcapaciteit, die de kwaliteitsgaranties onder druk zet?
l. Is dat de gebrekkige kennis over de inhoud van de bouwregelgeving die bij alle deelnemers bij het bouwen aan de orde is?
Een voorbeeld van deze week. Een uitvoerder nodigde me uit bij een vergunningsvrij bouwwerk omdat hij twijfelde aan zijn kennis van de brandveiligheidsvoorschriften. Een uitvoerder die zijn verantwoordelijk onderkende en zijn eigen beperkingen evenzo. Zo zou het standaard moeten zijn. Bij twijfel, niet oversteken. Maar waarom meld ik dit voorval? Omdat het een uitzondering is!
Het zijn eigenlijk allemaal punten die me beroepshalve bezighouden. Ze sluiten aan op de doelstelling van het Expertisecentrum Regelgeving Bouw (zie onderstaand kader). Achterover leunen is er dus niet bij.
Naast mijn beroepsmatige bezigheden, blijft toch gewoon een praktische vraag doorzeuren. Namelijk: hoe kan het toch dat de bouw geen initiatieven neemt vanuit zelfregulering om datgene waar te maken wat de Wkb beoogt, het belang van de afnemer (de klant) voorop te stellen, de goeden niet te na gesproken. Zonder overheidsingrijpen lukt dat kennelijk niet. Hoe dan ook, laten we dan op zijn minst beginnen met het kennisgat over bouwregelgeving te dichten.
Fijne vakantie.
Nico Scholten
Reacties