Bij de aankondiging in 2002 was de Campus in Kerkrade het duurste project in de geschiedenis van de stad. Inmiddels weten we dat voor het onderwijs- en cultuurgebouw ook een heel andere, hoge prijs is betaald. Eind september is het gebouw namelijk ontruimd in verband met scheuren in de constructie. Nu, vier maanden later, staat het gebouw nog altijd leeg.
De discussie spitst zich inmiddels toe op de vraag of de constructie voldoende samenhang heeft. Ja, zegt de constructeur die 'm heeft ontworpen. Nee, zegt de constructeur die onderzoek deed naar de scheurvorming. U zult begrijpen dat ik me als voorzitter van VNconstructeurs niet inhoudelijk in deze zaak meng. Toch wil ik er wel iets over zeggen.
Campus Kerkrade heeft een hybride constructie die bestaat uit een flink aantal verschillende soorten elementen, zoals prefab beton, in het werk gestort beton en staal ? elementen die hun onderlinge samenhang ontlenen aan de wijze waarop zij met elkaar zijn verbonden. Dat maakt de krachtswerking minder eenduidig dan die van een eenvoudiger monolithische constructie.
In het algemeen geldt dat zodra voor een hybride constructie wordt gekozen, er veel tijd, aandacht en zorg moet worden besteed aan met name het detailleren van de enorme hoeveelheid aansluitingen en verbindingen ? zowel in de ontwerpfase als in de uitvoering. Hoe meer verschillende onderdelen, hoe meer leveranciers, hoe meer aandacht er voor de integratie moet zijn. Uiteindelijk gaat het om de onderlinge samenhang ? letterlijk en figuurlijk.
Dat de discussie over die letterlijke samenhang nu deels in de media wordt gevoerd, is jammer. Geen van de betrokkenen is hier bij gebaat. Het is zaak dat de veiligheid van het project wordt gewaarborgd. En ik hoop in het belang van opdrachtgevers en gebruikers, van ons vak én dat van de bouw dat partijen eerst binnenskamers sámen tot een oplossing komen alvorens deze naar buiten te communiceren.
Voorzitter VNconstructeurs
- De eerdere columns van Johan Galjaard
Reacties