Herkent u dit? Ik heb vandaag een vrijwel lege agenda. 30 april was immers altijd een vrije dag. Bij het maken van afspraken de afgelopen maanden ben ik blijkbaar nog zo geprogrammeerd geweest dat ik standaard voor deze dag geen afspraken maakte.

Dergelijke ingeroeste gewoonten kom ik helaas ook maar al te vaak in de dagelijkse praktijk tegen. Met name bij aanbestedingen lijken opdrachtgevers de kluts volledig kwijt te zijn. Gemeenten, maar ook de grote publieke opdrachtgevers. Ik kwam in mijn eigen praktijk in een paar maanden tijd zo maar vier voorbeelden tegen. Jarenlang was er gestudeerd om die grote ondergrondse garage of die mooie brug te ontwerpen. Eerst werd een architectenprijsvraag gehouden. Vervolgens werden de plannen met vele verschillende adviseurs uitgewerkt, vaak tot besteksniveau. En voor alle zekerheid werden er nog meer bureaus ingeschakeld voor second opinions. Maar op het moment dat er aanbesteed moest worden, stak het angstvirus de kop op. Zal de aanbesteding niet tegenvallen, zijn onze stukken wel op orde, hoe voorkomen wij tegenvallers tijdens de uitvoering? U kent deze vragen wel. En omdat in hoger managementland de overtuiging leeft dat de markt het altijd beter kan, en dat de opdrachtgever vooral geen financiële risico's mag lopen, werd op zo'n moment de complete koerswijziging ingezet: design & construct. Vervolgens wordt aan vijf aannemers gevraagd om parallel hetzelfde ontwerptraject opnieuw te doorlopen. Met vijf nieuwe ontwerpteams. Alleen nu in een paar maanden in plaats van jaren. En zonder alle opgedane voorkennis over te dragen. Want dat zou de vrijheid van de markt maar beperken.

Wat wordt er een geld met dit handelen over de balk gegooid. Ik heb geen voorkeur voor de ene of de andere aanbestedingswijze. Als je een keuze maakt, maak die dan vanaf het begin, en handel daar consequent naar.

Voorzitter VNconstructeurs

www.VNconstructeurs.nl / @VNconstructeurs

- De eerdere blogs van Johan Galjaard