Melk dat bij de losplaatsen wordt gemorst, verzuurt. Op langere termijn blijkt melkzuur, zeker in combinatie met vrachtverkeer, zeer agressief voor regulier beton. Zo wordt ook beton op basis van hoogovencement in milieuklasse XA3 binnen enkele jaren sterk aangetast. Diverse alternatieven, zoals overlagen met asfalt, zijn onvoldoende bestand gebleken. Dit samen vormt de aanleiding voor gebruik van geopolymeerbeton, dat bekendstaat om zijn hoge weerstand tegen zuren. Leverancier Van Nieuwpoort Betonmortel heeft dit samen met Bouwbedrijf De Vries en Verburg besloten.

Het geopolymeerbeton bevat net als regulier beton zand en grind, maar geen cement. Het bindmiddel bestaat uitsluitend uit slak met een geoptimaliseerde mix van activatoren. Daarnaast worden speciale hulpstoffen toegepast, omdat de verwerkingstijd en consistentie niet kunnen worden gestuurd met de gebruikelijke betonhulpstoffen.

Vanwege het ontbreken van cement, wijken de eigenschappen van geopolymeerbeton af van die van regulier beton. De eigenschappen waarmee de constructeur rekent (zoals krimp) verschillen, maar ook de weerstand tegen aantastingsmechanismen als chloriden en sulfaten en dus zuren. Deze ligt veel hoger dan die van regulier beton. Verwacht mag worden dat de vloeren minimaal tweemaal zo lang meegaan als een reguliere betonvloer.

Voorafgaand aan de stort van de eerste grote betonvloer is specifiek gekeken naar het monolitisch afwerken van dit type beton. Dat blijkt goed uitvoerbaar; het tijdstip waarop het afwerken van start kan gaan, kan goed worden gestuurd en kan ook bij lage temperaturen worden beperkt tot minder dan zes uur.

In 2010 is Van Nieuwpoort Betonmortel een onderzoeksprogramma gestart naar geopolymeerbeton; de eerste proefstorts vonden drie jaar geleden plaats. Inmiddels kan geopolymeerbeton relatief eenvoudig op grote schaal worden toegepast.