Zoals elke constructie die we ontwerpen, moesten ook deze afstudeerders veerkracht (robuustheid) tonen en om kunnen gaan met verschillende randvoorwaarden, zonder verlies van prestaties. Wie had zich voor de lockdown voor kunnen stellen dat je kunt afstuderen zonder ook maar één enkele live ontmoeting met je supervisor? En dan ook nog eens tussen de vier muren van je studeerkamer, met nauwelijks contact met studiegenoten of familie. Dat allemaal bij elkaar is op zich al een topprestatie.
Hoe hebben ze het voor elkaar gekregen? Waarmee waren ze bezig?

Ajlal Arif en Ammar Yassiri waren samen begonnen met een vervolgonderzoek naar het gedrag van een hybride betonconstructie bestaande uit gewapend Strain Hardening Cementious Composite (SHCC) in de trekzone en traditioneel beton in de drukzone. Anders dan traditioneel beton gedraagt SHCC zich onder trekbelasting ductiel, waarbij slechts vele kleine scheurtjes ontstaan. Dat kan gunstig zijn voor de bescherming van het wapeningsstaal. Ajlal en Ammar richtten zich op de ontwikkeling van een U-vormige mal van SHCC voor de hybride betonconstructie. Ajlal wilde het afschuifgedrag van een dergelijk hybride systeem begrijpen en experimenteel onderzoeken, maar heeft uiteindelijk een numerieke studie naar versterking van gewapend betonnen balken met SHCC uitgevoerd [Ajlal, 2020]. Ammar wilde het scheur- en buiggedrag experimenteel onderzoeken, maar heeft door de omstandigheden een analytische en numerieke analyse uitgevoerd naar het buiggedrag van z’n hybrideconstructie [Ammar, 2020]. Naar het gedrag van de interface tussen traditioneel beton en SHCC, dat bij beide onderzoeken een belangrijke factor speelt, is door Samuel Setyanto via een numerieke analyse onderzoek verricht [Setyanto, 2021].

In gewapend beton wordt de wapening actief als het beton scheurt. Maar vanwege duurzaamheid (durability) moet de scheurwijdte beperkt blijven. Precies voorspellen van de scheurwijdte is nog steeds lastig. Wat gebeurt er met scheuren die ontstaan in jong beton waar hoge temperatuur door hydratatie en afkoelen een belangrijke rol kunnen spelen? Jochem van Bokhorst heeft betonscheuren op jonge leeftijd, en de invloed van spanningsrelaxatie op deze scheuren onder opgelegde vervormingen, onderzocht [van Bokhorst 2020]. Het zou prachtig zijn als het beton deze ‘jonge leeftijd-scheurtjes’ zelf herstelt, iets wat Youri Zondag verder heeft bestudeerd. Tijdens zijn afstuderen heeft hij een constructie (reservoir) ontworpen om daarbij in de toekomst te onderzoeken of herstel van scheuren optreedt [Zondag 2021].

Anderen hadden meer geluk en konden in de ‘pauzes’ tussen lockdowns nog experimenten uitvoeren. Zo heeft Richa Priyadarshi in een gecombineerde experimentele en numerieke studie krimpgedrag van een 3D-printbetonmengsel onderzocht [Priyadarshi 2021]. Met 3D-beton-printen was ook Koen Jansen bezig, die de invloed van printprocesparameters op de mechanische eigenschappen van 3D-geprint beton heeft bestudeerd [Jansen 2020].

We zijn overigens niet alleen bezig met ’nieuwe’, materialen. Om de kennis over beton met gerecycled fijn en grof granulaat te vergroten, heeft Akis Mylonas onderzoek uitgevoerd naar het effect hiervan op de mechanische eigenschappen en de tijdsafhankelijke vervormingen van het ermee vervaardigde beton [Mylonas, 2021].

Het voorgaande betreft afstudeerwerken in de Master. Vanzelfsprekend hebben ook Bachelor-projecten onze aandacht. Meer daarover misschien in een van de volgende blogs.

Twee jaar geleden ben ik de blog begonnen met ‘Met het begin van een mooi rond jaartal, 2020, kan ‘begin’ betekenen: nieuwe visies, nieuwe beloften en/of nieuwe doelen’.  Nu ik het teruglees, denk ik dat ik iets vergeten ben. Al deze ambities kunnen alleen worden waargemaakt met de beschikking over de eeuwenoude vaardigheden van ingenieurs: weerstand, doorzettingsvermogen en een niet-aflatende vindingrijkheid. Dit is zeker wat al deze afstudeerders hebben laten zien en waarop ze trots kunnen zijn! En nu we het over voormalige en huidige studenten hebben, dan mogen toekomstige studenten niet ontbreken. Wat een heerlijke dag heb ik op maandag gehad! Met veel plezier heb ik een ??rondleiding door het Stevinlab en Microlab gegeven aan mijn beste kleine vriendin, Sofija Soldo. Ik ken haar sinds ze een baby was. Ze is inmiddels 10 jaar oud en al aan het nadenken over wat ze in de toekomst zou willen doen. Ik beloofde haar dit bezoek al meer dan twee jaar geleden, maar ook in dit geval  heeft corona onze plannen in de war gebracht. Maar maandag was het zover en heeft ze de gehele dag met me meegelopen. In de ochtend waren we lekker in de lab bezig en in de middag waren we bij een DIC-cursus (bepaalde meettechniek). Misschien is zij een van onze toekomstige bouwers! Nog maar 10 jaar en we zullen het weten.