Achtentwintig landen vormen samen één Europese Unie. In dat kader streven zij ook naar een gezamenlijke regelgeving voor bouwconstructies, de Eurocodes. Een project dat ruim 25 jaar geleden is begonnen, en heeft geresulteerd in 58 normbladen en even zo veel Nationale Bijlagen. Want eenheid is nog ver te zoeken in Europa. Ieder land houdt stug vast aan zijn eigen oude normen door wijzigingen door de Eurocode weer in een Nationale Bijlage te corrigeren. Maar dat is slechts tijdelijk. Ik blijf een optimist.

Momenteel wordt in Europa gestart met ontwikkelen van de tweede versie van deze norm. Dat leidt tot twee vragen. Wil Nederland actief bij die totstandkoming betrokken zijn? Willen we meedenken, en waar mogelijk aan het roer zitten? Of laten wij het aan de Duitsers of de Fransen over? En zien we later welke veranderingen deze norm zal brengen? Het antwoord daarop wordt in koor door overheid én bedrijfsleven geroepen: Natuurlijk willen wij meedoen!

Maar nu de tweede vraag: wie zal dat betalen? Dan geven de partijen opeens niet thuis meer. De overheid trekt zich terug, en roept dat de markt het maar moet regelen. Maar wie heeft er een belang bij een goede en veilige regelgeving? Is dat niet de gewone burger, beschermd door die overheid? En de markt? Die heeft hier in crisistijd geen geld voor over. Kortzichtig en dom. Laten wij met elkaar zorgen dat wij een rol van betekenis in Europa kunnen spelen!

Voorzitter VNconstructeurs

- De eerdere columns van Johan Galjaard