Een belangrijke bron van scheurvorming in beton zijn belemmerde opgelegde vervormingen, bijvoorbeeld door temperatuurverandering en krimp. Hierbij treden doorgaans ook eigenspanningen op, die het gevolg zijn van niet-lineaire temperatuur- en krimpvelden binnen een betondoorsnede. In een promotieonderzoek [1] is het effect onderzocht van de relaxatie op deze eigenspanningen.
30? CEMENT 5 2020
De door opgelegde vervormingen
veroorzaakte (eigen)spanningen
zijn onderhevig aan relaxatie.
Voor de berekening van relaxatie van span -
ningen in beton zijn rekenregels gedefini -
eerd in de betonvoorschriften (Eurocode 2).
Deze regels zijn geschikt voor het maken
van globale inschattingen van krachten en
spanningen in een betonconstructie, maar
niet voor het berekenen van de relaxatie van
de (eigen)spanningen in de cementsteen van
beton. Deze eigenspanningen worden in de
praktijk vaak buiten beschouwing gelaten in
de veronderstelling dat de hierdoor veroor-
zaakte bijdrage aan de scheurvorming, als
gevolg van relaxatie van spanningen, ver-
waarloosbaar klein is. Doel van het uitge-
voerde promotieonderzoek was om span -
ningen in de cementsteen van beton als
gevolg van opgelegde vervormingen te bere- kenen en het effect van relaxatie op de eigen
-
spanningen te onderzoeken. In het onder-
zoek is gekozen voor een fundamentele
methode voor de berekening van relaxatie
op basis van activeringsenergie. Voor nadere
informatie hierover wordt verwezen naar
hoofdstuk 4 in het proefschrift [1].
Opgelegde vervormingen en
eigenspanningen
In het onderzoek is alleen de opgelegde ver-
vorming van beton als gevolg van krimp in
beschouwing genomen. Onder invloed van
de krimp van de cementsteen zal een beton -
nen bouwdeel (vloer, wand, balk) willen ver-
vormen (verkorten en eventueel krommen).
Als we veronderstellen dat de vervormingen
ongehinderd kunnen optreden dan zal de
krimp geen spanningen tot gevolg hebben.
Deze veronderstelling is alleen juist als de
door de krimp veroorzaakte rekken in de
DR.IR. GUSTAAF BOUQUET
TU Delftauteur
Effect van relaxatie
op grootte van
eigenspanningen
Een belangrijke bron van scheurvorming in beton zijn belemmerde opgelegde vervormingen,
bijvoorbeeld door temperatuurverandering en krimp. Hierbij treden doorgaans ook
eigenspanningen op, die het gevolg zijn van niet-lineaire temperatuur- en krimpvelden binnen een betondoorsnede. In een promotieonderzoek [1] is het effect onderzocht van de relaxatie op deze eigenspanningen.
CEMENT 5 2020 ?31
Onderzoek eigenspanningen en microscheurvorming (1)
dwarsdoorsnede van het bouwdeel een line-
air verloop hebben. In werkelijkheid hebben
de opgelegde rekken in de doorsnede echter
vrijwel altijd een niet-lineair verloop en res-
teren er zogenoemde eigenspanningen in
een bouwdeel, ook als dat geheel vrij kan
vervormen. In figuur 1 is het verloop van
spanningen
?k0(y), veroorzaakt door een ver-
hinderde opgelegde vervorming, in de be-
tondoorsnede weergegeven. Deze spanning
kan worden opgesplitst in een spanning die
constant is over de hoogte van de doorsnede
(
?N), een lineair over de hoogte verlopende
spanning (
?M,k) en een niet-lineair verlopen -
de eigenspanning (
?e,k).
Schematisering beton:
staafwerkmodel
In het onderzoek is het beton geschemati -
seerd als een driefasenmateriaal met het
toeslagmateriaal in de vorm van cirkelvor-
mige elementen met stijfheid E
a. Alle korrels
zijn ingebed in een cementsteenmatrix met
stijfheid E
m en treksterkte f m. Elke korrel
toeslagmateriaal is omgeven door een dunne
laag cementsteen (in de literatuur aangeduid
als de Interfacial Transition Zone ? ITZ) met
stijfheid E
b en treksterkte f b (fig. 2). De cementsteen in de ITZ heeft in het alge-
meen een lagere treksterkte dan de matrix
en heeft daardoor een belangrijke invloed
op de microscheurvorming en sterkte van
beton.
Om de optredende eigenspanningen
en microscheurvorming te berekenen, is het
beton geschematiseerd tot een tweedimen -
sionaal netwerk van staafjes (lengte 1 mm)
met de genoemde sterktes en stijfheden van
de drie fasen (toeslagmateriaal, cement-
steenmatrix en ITZ-cementsteen). Gebruik
is gemaakt van een staafwerkmodel be-
staande uit staafjes in een driehoekpatroon,
in de literatuur aangeduid als het Delft-Beam
Lattice Model (Delft-BLM) (fig. 3). In het onderzoek is de randzone van
een betonnen wand in beschouwing geno-
men (fig. 4) waarin een trekspanning ont-
staat door een niet-lineair optredende
krimp. Alleen eigenspanningen die optreden
bij een volledig verhinderde vervorming zijn
in beschouwing genomen. De door de krimp
veroorzaakte eigenspanningen in de cement-
steenmatrix zijn berekend met een staaf -
werkmodel met randvoorwaarden zoals
aangegeven in figuur 5a. De hierdoor
Eigenspanningen
worden
in de praktijk
vaak buiten
beschouwing
gelaten
TWEELUIK
Dit artikel is onderdeel van een twee-
luik. In dit eerste deel wordt ingegaan
op het effect van relaxatie op de
grootte van door krimp veroorzaakte
eigenspanningen. Een tweede artikel,
'Invloed microscheurvorming op de
krimp van beton', beschrijft de
invloed van microscheurvorming op
de grootte van de krimp van beton.
1
1 Schematisch weergegeven dwarsdoorsnede met daarin de totale spanning sk 0(y) door opgelegde vervorming, de spanningen sN en sM,k die ontstaan bij verhinderde vervormingen, en de eigenspanning se,k
2 Beton in werkelijkheid (a), schematisering met cirkelvormige korrels toeslagmateriaal (b) en drie fasen voorstelling van beton (c)
2a 2b 2c
32? CEMENT 5 2020
optredende eigenspanningen noemen we
'constructieve eigenspanningen'. In deze
situatie is het de rest van de constructie die
de vervormingen van het model volledig
verhindert. Als er echter horizontale (macro)
scheuren ontstaan, resulteert er een situatie
waarbij tussen de macroscheuren verhinde-
ring van de krimp in de cementsteen alleen
nog wordt veroorzaakt door het aanwezige
toeslagmateriaal in het model zelf (fig. 5b).
De onder deze randvoorwaarde optredende
eigenspanningen noemen we 'materiaal-
eigenspanningen'.
Berekening van eigenspanningen
Voor de berekening van de optredende
eigenspanningen is uitgegaan van een ver-
onderstelde krimpkromme, waarbij na een
jaar een cementsteenkrimp wordt bereikt
van -1,1 · 10
-3 m/m. De totale krimp wordt in
een aantal (45) 'rekstappen' aan de cement-
steenstaafjes opgelegd. Na een aantal rek-
stappen wordt de treksterkte van sommige
staafjes bereikt. Die staafjes krijgen dan de
status 'gebroken' met een kleine stijfheid
( E = 10 MPa) in plaats van de niet-gescheurde
stijfheid (7,8 GPa, 15,1 GPa of 23,2 GPa). Als
tijdens een rekstap het aantal gebroken
cementsteenstaafjes toeneemt, dan wordt
de berekening opnieuw met dezelfde rek-
stap gestart, net zolang tot er geen breuk
meer optreedt. Tijdens het rekenproces
wordt per staafje de resulterende gere-
laxeerde spanning, door middel van super- positie van de spanningsincrementen uit de
voorgaande rekstappen, berekend. Uit de
reactiekracht van het gehele staafwerk-
model is de ontwikkeling van de gemiddelde
constructieve eigenspanning van het gehele
numerieke betonproefstuk berekend.
Eigenspanningen en micro-
scheurvorming in beton met
verschillende samenstellingen
Spanningen in beton als gevolg van opgeleg
-
de vervormingen zijn altijd onderhevig aan
relaxatie. Doel van het onderzoek was om
het effect van relaxatie (in de cementsteen)
op de eigenspanningen nader te onderzoe-
ken. De centrale onderzoeksvraag luidde
dan ook: Wat is het effect van relaxatie op de
resulterende eigenspanningen en micro-
scheurvorming? In het onderzoek is het effect van de
relaxatie onderzocht met numerieke proef -
stukken (staafwerkmodellen in het voor het
onderzoek ontwikkelde BLM-programma)
met verschillende mengselsamenstellingen.
Om de invloed op de eigenspanningen en
microscheurvorming te onderzoeken zijn
berekeningen uitgevoerd waarbij de
volgende aspecten zijn gevarieerd: grootte/
omvang van de relaxatie; sterkte en stijfheid
van de cementsteen; stijfheid toeslagmateri -
aal; gehalte en gradering van het toeslagma -
teriaal; grootte van de toeslagkorrels. In het kader van dit artikel wordt een
beperkt aantal representatieve resultaten
nader besproken.
3 Tweedimensionaal staafwerkmodel van het bestaande uit toeslagstaafjes, matrixstaafjes en ITZ-staafjes (Delft ? BLM) [2] 4 Beschouwde beton uit de randzone van een wand, geschematiseerd met een staafwerkmodel
De spanning
kan worden
opgesplitst in een
spanning die
constant is over
de hoogte van
de doorsnede,
een lineair
verlopende
spanning en
een niet-lineair
verlopende
eigenspanning
3 4
CEMENT 5 2020 ?33
6
Eigenspanningen in cementsteen
Eerst is het effect van relaxatie onderzocht
op proefstukken van uitsluitend cementsteen
met verschillende stijfheid, en de daaraan
gerelateerde treksterkte van de cementsteen.
In figuur 6 is de ontwikkeling van de
eigenspanningen uitgezet als functie van de
krimp in de cementsteenstaafjes van het
staafwerkmodel (matrixstaafjes en ITZ-
staafjes). In de berekeningen is ervan uitge-
gaan dat bij een grotere stijfheid van de
cementsteen ook de treksterkte toeneemt.
In de cementsteen met de grootste stijfheid
(E
m = 23,2 MPa met f m = 7,1 MPa) ontstaat bij
een relatief kleine krimp al breuk in het
proefstuk (rode lijn). Als hierbij relaxatie in
rekening wordt gebracht, reageert het
proefstuk minder stijf en wordt pas bij een
grotere waarde van de krimp breuk bereikt
(rode stippellijn). Ook in het proefstuk met
relaxatie treedt breuk op als de spanning
gelijk wordt aan de treksterkte van de
cementsteen (f
m = 7,1 MPa). Bij het proefstuk
met een wat minder stijve cementsteen
(E
m = 15,1 MPa met f m = 6,2 MPa) wordt de
treksterkte bereikt bij een grotere krimprek
(blauwe lijn). Als relaxatie in rekening wordt
gebracht blijkt ook dat bij toenemende krimp
het proefstuk steeds minder stijf reageert
(blauwe stippellijn). Beneden een bepaalde
stijfheid van het proefstuk (E
m = 7,8 GPa)
blijft de maximale waarde van de eigen-
spanning door relaxatie kleiner dan de trek -sterkte van de cementsteen (f
m = 5,0 MPa),
waardoor scheurvorming niet meer kan
optreden (zwarte stippellijn). De treksterkte f
m is in het onderzoek
volgens een bepaalde functie gerelateerd
aan de stijfheid E
m, noodzakelijk voor de
fundamentele modellering.
Invloed stijfheid cementsteen
op eigenspanningen en micro-
scheurvorming
Proefstuk: beton met laag toeslaggehalte
Onderzocht is wat het effect is van toevoe-
ging van een grote korrel toeslagmateriaal
Het beton is
geschemati -
seerd als een
driefasen-
materiaal
Onderzoek eigenspanningen en microscheurvorming (1)
5 Nadere beschouwing van betonelement in randzone van wand: situatie zonder macroscheuren (a) met randvoorwaarden voor
'constructieve eigenspanningen' en met macroscheuren (b) met randvoorwaarden voor 'materiaaleigenspanningen'
6 Constructieve eigenspanningen in cementsteen proefstukken met verschillende sterkte en stijfheid van de cementsteen, al dan
niet met relaxatie (naast de grafiek een schematische weergave van het proefstuk met de randvoorwaarden)
5b 5a
34? CEMENT 5 2020
8
7
Uit de
resultaten blijkt
dat relaxatie
het moment
van scheur-
initiatie kan
uitstellen, maar
scheurvorming
niet kan
voorkomen
7 Constructieve eigenspanningen in beton proefstukken C008-SP-16 met een toeslagkorrel Ø16 mm i.c.m. verschillende sterkte
en stijfheid van de cementsteen, al dan niet met relaxatie (naast de grafiek is schematisch het proefstuk weergegeven met de randvoorwaarden) 8 Scheurpatronen in de beton proefstukken C008-SP-16 met de verschillende stijfheden van de cementsteen, met daarbij de grootte van de microscheurvorming, uitgedrukt in het verhoudingsgetal D
mc
(16 mm) (fig. 7). Het gehalte toeslagmateriaal
in de proefstukken is heel laag: 0,08 m²/m²
met stijfheid E
a = 70 GPa . De berekeningen
zijn gemaakt met dezelfde stijfheden en
treksterkten van de cementsteen als in de
voorgaande cementsteenproefstukken. Als gevolg van de scheurvorming in de
cementsteen neemt de maximale eigenspan -
ning in de proefstukken (i.c. de treksterkte
van het beton) met circa 30 a 40% af ten op-
zichte van de waarden in het proefstuk met
uitsluitend cementsteen (fig. 6). Ook valt op
dat het effect van relaxatie op de reductie van
de stijfheid van de proefstukken minder
groot is in vergelijking met de cementsteen -
proefstukken. Als gevolg van relaxatie is de
scheurvorming minder intensief, met als ge-
volg dat het beton ook bij grote krimp nog
een zekere reststerkte heeft. Bij toevoeging
van toeslagmateriaal is relaxatie niet meer in
staat om scheurvorming te voorkomen. De optredende scheurvorming in de proefstukken met de drie verschillende
sterktes/stijfheden van de cementsteen is
weergegeven in figuur 8. De scheurpatronen
geven de situatie weer bij de maximale krimp
van de cementsteen, waarbij relaxatie in
rekening is gebracht. De omvang van de
microscheurvorming is uitgedrukt in het
verhoudingsgetal D
mc. Dat is de zogenaamde
'microcrack damage ratio', wat de verhou -
ding is tussen het aantal gebroken cement-
steenstaafjes en het totale aantal cement-
steenstaafjes in het staafwerkmodel.
Uit berekeningen met een identiek toeslag -
gehalte van 0,08 m²/m², waarbij de ene
korrel Ø16 mm is vervangen door 28 korrels
Ø3 mm, bleek dat dit nauwelijks invloed
heeft op de grootte van de eigenspanningen
en microscheurvorming. Het grote aantal
kleine korrels zorgt wel voor een meer
gelijkmatige spreiding van de microscheur-
vorming. Het voordeel hiervan is dat cluste-
ring van microscheuren (en de daardoor
veroorzaakte doorgroei tot macroscheuren)
minder snel optreedt.
Proefstuk: beton met hoger toeslaggehalte
met continue gradering
De berekeningen zijn herhaald met beton -
proefstukken met een continue gradering
met een toeslaggehalte van 0,60 m²/m² met
stijfheid E
a = 70 GPa. De toename van het
gehalte toeslagmateriaal heeft tot gevolg dat
bij het bereiken van de maximale eigen -
spanning de mate van scheurvorming groter
is, waardoor de grootte van de maximale
eigenspanningen lager is in vergelijking tot
de eerder besproken resultaten (fig. 9). Het effect van relaxatie is dat het be-
ton in de fase na het bereiken van de maxi -
male eigenspanning een grotere reststerkte
vertoont. Dit wordt veroorzaakt door een
meer uniforme spreiding van de micro-
scheurvorming in het proefstuk. De in de
proefstukken optredende scheurpatronen
zijn weergegeven in figuur 10. Uit berekeningen met een betonproef -
stuk met een toeslaggehalte van 0,75 m²/m²
en stijfheid van de cementsteen E
m = 7,8 GPa
(f
m = 5,0 MPa) bleek dat de stijfheid van het
toeslagmateriaal (E
a = 35, 70 en 120 GPa)
nauwelijks invloed heeft op de maximale
CEMENT 5 2020 ?35
constructieve eigenspanningen in vergelij-
king tot de hiervoor beschreven resultaten
met het proefstuk met een toeslaggehalte
van 0,60 m²/m² en stijfheid van de cement-
steen E
m = 7,8 GPa. Ook heeft de stijfheid
van het toeslagmateriaal nauwelijks invloed
op de omvang van de scheurvorming:
D
mc = 10,1% bij E a = 35 GPa, D mc = 10,2% bij
E
a = 70 GPa en D mc = 10,3% bij E a = 120 GPa.
Invloed ITZ op eigenspanningen
en microscheurvorming
In het contactvlak tussen toeslagmateriaal en
cementsteen is een dunne laag (30 ? 50 µm)
aanwezig, de 'Interfacial Transition Zone'
(ITZ), die over het algemeen minder sterk
is dan de cementsteenmatrix. Het effect
van de sterkte van de ITZ-laag op de eigen -
spanningen en microscheurvorming is
onder andere onderzocht met een beton -
proefstuk met een continue gradering en
toeslaggehalte van 0,75 m²/m². De trek -sterkte van de cementsteenmatrix is
f
m = 5,0 MPa. De treksterkte van de ITZ (f b)
is in rekening gebracht als verhouding
met de treksterkte van de matrix met:
f
b / fm = 0,25; 0,50 en 0,75. De invloed van de
treksterkte van de ITZ op de eigenspannin -
gen is weergegeven in figuur 11. Uit de figuur
blijkt de dominante invloed van de trek -
sterkte van de ITZ-cementsteen op de
eigenspanningen en dus ook op de (trek)
sterkte van beton. Een verklaring hiervoor
is het relatief grote aandeel ITZ (62%) in het
numerieke (tweedimensionale) model. Dit
relatief grote percentage komt in orde van
grootte overeen met de werkelijkheid. Het
volume van de ITZ-cementsteen in beton
met een toeslaggehalte van 0,75 m³/m³ met
een veronderstelde ITZ-dikte van 30 µm is
in orde van grootte 67 ? 79% van het totale
volume cementsteen [3]. In figuur 12 is de grootte van de micro-
scheurvorming, uitgedrukt in het ver-
9
Onderzoek eigenspanningen en microscheurvorming (1)
LITERATUUR
1?Bouquet, G.Chr., Effect of relaxation on
eigenstresses and microcracking in concrete
under imposed deformation, Proefschrift TU
Delft, 2019.
2?Schlangen, E., Experimental and numerical
analysis of fracture processes in concrete,
Proefschrift TU Delft, 1993.
3?Garboczi, E.J., Benz, D.P., Multiscale Analytical
/ Numerical Theory of the Diffusivity of
Concrete, Advanced Cement Based Materials, No.8,
1998, pp. 77-88.
4?Taheri-Motlagh, A., Durability of reinforced
concrete structures in aggressive marine
environment, Proefschrift TU Delft, 1998.
5?Van Breugel, K., Large-scale chloride
penetration tests on beams exposed to thermal
and hygral cycles, State-of-the-art report on
LWAC ? Material properties Report 1.2,
EuroLightCon ? Economic Design and
Construction with Light Weight Aggregate
Concrete, European Union ? Brite EuRam III,
Delft University of Technology, 2000.
10
9 Constructieve eigenspanningen in betonproefstukken C060-CG met een toeslaggehalte van 0,60 m 2/m2 i.c.m. verschillende
sterkte en stijfheid van de cementsteen, al dan niet met relaxatie (naast de grafiek is schematisch het proefstuk weergegeven
met de randvoorwaarden) 10 Scheurpatronen in de betonproefstukken C060-CG met de verschillende stijfheden van de
cementsteen, met daarbij de grootte van de microscheurvorming, uitgedrukt in het verhoudingsgetal D
mc
36? CEMENT 5 2020
houdingsgetal D mc weergegeven als functie
van de krimp in de cementsteen. Bij een hele
lage treksterkte van de ITZ (f
b / fm = 0,25) is
de relaxatie onvoldoende om breuk in een
substantieel aantal cementsteenstaafjes te
voorkomen (rode stippellijn). Bij meer rea -
listische treksterktes van de ITZ (f
b / fm = 0,50
en 0,75) wordt de omvang van microscheur-
vorming substantieel gereduceerd door
relaxatie (blauwe en zwarte stippellijnen).
Opmerkingen en conclusies
De nadruk in de studie lag op het onderzoe-
ken van het effect van relaxatie op de grootte
van door krimp veroorzaakte eigenspan -
ningen en daardoor veroorzaakte micro-
scheuren in beton. Uit de resultaten blijkt
duidelijk dat relaxatie het moment van
scheurinitiatie kan uitstellen, maar scheur-
vorming niet kan voorkomen. Door relaxatie
wordt de omvang van microscheurvorming
wel substantieel beperkt, wat een belangrijk
voordeel kan zijn voor de duurzaamheid van
betonconstructies in agressieve of maritieme
milieus. Microscheurvorming kan de indringing
van chloriden faciliteren. Uit de vergelijking
van de in deze studie gevonden omvang
van scheurvorming (en daaruit berekende
chloride-indringing) met proeven die aan de
TU Delft zijn gedaan [4,5], bleek dat de bere-
kende toename van de chloride-indringing
in ordegrootte overeenkomt met de proef-
ondervindelijk gevonden resultaten. In het onderzoek is ook gekeken naar
de invloed van microscheurvorming op de
grootte van aan betonnen proefstukken ge-
meten krimp van beton. Dit zal in een apart
artikel nader worden besproken.
12
11
11 Constructieve eigenspanningen in betonproefstukken C075-CG met toeslaggehalte van 0,75 m 2/m2, cementsteen: E m = 7,8 GPa en
f
m = 5,0 MPa i.c.m. verschillende sterktes van de ITZ. Relaxatie is in rekening gebracht (naast de grafiek is schematisch het proefstuk
weergegeven met de randvoorwaarden) 12 Microscheurvorming in beton proefstukken C075-CG met toeslaggehalte van 0,75 m 2/m2,
cementsteen: E
m = 7,8 GPa en f m = 5,0 MPa i.c.m. verschillende sterktes van de ITZ, al dan niet met relaxatie
Reacties