De vloeren zijn uitgevoerd met in het werk gestort beton, voorzien van naspanning. Om het eigen gewicht te beperken zijn gewichtsbesparende EPS-blokken ingestort. Nadat diverse alternatieve uitvoeringsmethodes zijn overwogen, is er uiteindelijk voor gekozen de vloer in één stort te realiseren. Om problemen met opdrijven te voorkomen, maar toch voldoende beton onder de blokken te laten vloeien, is de stort uitgevoerd in twee fasen: een eerste fase met een voldoende vloeibaar mengsel en een tweede fase met een steviger mengsel.

Vloer met gewichtsbesparende EPS-blokken, naspanstrengen en bijlegwapening

De benodigde naspanning in de vloeren is aangebracht in de balkenstructuur die door aanwezigheid van de EPS-blokken in de vloer is gevormd. De plaatsing van de strengen moest uiterst zorgvuldig gebeuren. De uitvoeringstolerantie bedroeg slechts +/- 5 mm. Dit is veel nauwkeuriger dan de vlechters gewend zijn voor wapeningsstaal. Om deze beperkte tolerantie te kunnen realiseren, werd bij de uitvoering gekozen voor op maat gemaakte beugels van wapeningsstaal met gelaste tussensteunen die boven op het ondernet werden geplaatst. Bij de vloerranden werden voor de kabels van de actieve ankers in de randbekisting houten platen opgenomen met voorgeboorde gaten waar de ankerschoenen op konden worden voorgemonteerd.

Voorspanstrengen aan de vloerrand met een bekistingsplaat met voorgeboorde sparingen en met geprefabriceerde splijtwapeningskorf

Een belangrijk aspect van een nagespannen vloer zijn de vervormingen ten gevolge van kruip in het beton. Als gevolg van de enorme spanningen bij het aanbrengen van de naspanning zouden vooral de hoeken van de vloer omhoog komen. Om deze vervormingen onder controle te kunnen houden, was een tegenbelasting nodig. In eerste instantie is gebruikgemaakt van het gewicht van de bovenliggende, doorgestempelde vloeren. Vanaf het moment dat die belasting werd verwijderd, werden tijdelijke belastingen aangebracht met vijftien watervaten van 1 m3 op elke hoek van de vloerplaat, om zo de elastische vervorming en de kruip te reduceren.

Om de opwaartse vervormingen te beperken, zijn watervaten aangebracht

Vanaf de zesde verdieping kraagt de kern uit. Ter plaatse van deze uitkraging is in de kernwand op elke verdieping een grote deursparing aanwezig. Om de uitkraging van de kern (samen met de uitkragende vloer in totaal 13 m) te kunnen realiseren, was een speciale uitvoeringsmethode nodig. Er is voor gekozen een drie verdiepingen hoge, stijve console te realiseren die vasthangt aan de kernen. Deze console is berekend om het gewicht van de gehele bovenliggende constructie tot de bovenste verdieping te kunnen dragen. Om voldoende stijfheid en dwarskrachtcapaciteit te kunnen realiseren, zijn de wanden in eerste instantie uitgevoerd zonder de deursparingen. Deze werden achteraf ingezaagd nadat de gehele ruwbouwconstructie tot de bovenste verdieping was afgewerkt.

Oplossing voor de realisatie van uitkragende kern

Meer over de uitvoeringswijze van dit project staat in het Betoniek-artikel Uitkraging op uitkraging, van Patrik Peynsaert van BESIX