Het Waterliniemuseum ligt verborgen in het glooiende grondmassief van de vesting Fort Vechten nabij Bunnik, tussen de historische oudbouw van het fort en de kazerne. Het is nagenoeg geheel ingegraven: van buiten is alleen de patio zichtbaar, afgeschermd door gebogen wanden, met verschillende stralen, uitgevoerd in donker schoonbeton.

De gebogen en donkere betonconstructies stelden hoge eisen aan zowel de bekisting als de uitvoeringstechniek. Deze eisen zijn verwoord in de ontwerpspecificatie die is opgesteld aan de hand van artikel 6 uit CUR-Aanbeveling 100.

Heel bijzonder is de in beton uitgevoerde, 50 m lange maquette in de vloer van de buitenpatio. Met deze maquette is het stelsel van polders, rivieren en dijken van de Waterlinie afgebeeld in schaal 1:20. Met behulp van sluizen kan deze maquette door bezoekers onder water worden gezet. Zo wordt een goede indruk verkregen van de verdedigingslinie. Het gebied rond het fort heeft een herinrichting ondergaan waardoor een prachtig park en wandelgebied is ontstaan.

In Betoniek Vakblad is een artikelserie over de realisatie van schoonbeton verschenen. Hierin worden de wijzigingen in CUR-Aanbeveling 100, de rol van de schoonbetoncoördinator, prefab schoonbeton en praktijkervaringen bij de bouw van het Waterliniemuseum besproken. Ook in Cement verschijnt binnenkort een artikel over het Waterliniemuseum.