Werner heeft in zijn arbeidzame leven vele functies gehad: o.a. (niet geheel in chronologische volgorde) leraar aan de HTS in Vlissingen, raadgevend ingenieur in Duitse dienst, directeur van gemeentewerken in Terneuzen, een eigen ingenieursbureau, de Stichting Bouw Research in Rotterdam, en als laatste hoofd Bouw- en Woningtoezicht in Maastricht.

In de beginjaren ?70 was hij bezoldigd secretaris van de voorschriftencommissie, en als zodanig heeft hij een groot deel van de VB74 geschreven, te weten de delen A t/m F. Vanuit die functie heeft hij in die periode ook verschillende keren in Cement gepubliceerd.

In Maastricht werd hij eind 1988 op 54-jarige leeftijd 'gepensioneerd', oftewel bij een reorganisatie met een regeling naar huis gestuurd. Binnen die regeling mocht hij echter nog wel wat ?bijklussen?. Vanwege zijn voorschriftenverleden was Cement-redacteur Martin Nelissen er als de kippen bij en vroeg hem al tijdens zijn afscheidsreceptie in Maastricht voor de redactie van Cement. Gelukkig stemde Werner in.

Wat hem in zijn arbeidzame leven kennelijk niet lukte ? lang aan een werkgever verbonden zijn ? lukte hem wel als freelancer bij de cementindustrie. Bijna 20 jaar lang was hij het geweten van Cement. Auteurs konden zich er bij hem niet met een Jantje van Leiden afmaken. Als iets onduidelijk, onzinnig of onjuist was, dan kregen zij dit van Werner duidelijk te horen. En als een plaatje niet helemaal met de tekst klopte, dan ging er een dikke streep doorheen of werd doorgevraagd tot de juiste beschikbaar kwam. Maar ook de bureauredactie werd door hem heropgevoed. Met een taalwijzer uit 1970 binnen handbereik werd de taalverruwing in elk geval binnen Cement een halt toegeroepen. En puriteins was Werner zeker in het formulewerk; daarin onderscheidt Cement zich inmiddels van elk ander medium.

Naast Cement deed Werner ook de eindredactie van vrijwel alle betongerelateerde CUR-Aanbevelingen en vele studieboeken uit de Cement en Betonreeks, zoals de bij veel constructeurs bekende ?Vis en Sagel? (CB24). De laatste jaren was hij nauw betrokken bij de opfrissing van de CB-reeks, vanaf CB2 tot en met CB7.

Werner vertelde ooit bij de overgang van VB74/84 naar VBC 1990, dat dit zijn laatste confrontatie met een nieuwe ontwerpnorm zou zijn. Gelukkig voor het Cement&BetonCentrum ? de uitgever van de CB-reeks ? en eigenlijk voor de gehele Nederlandse betonwereld, heeft hij uiteindelijk toch nog de confrontatie met Eurocode 2 aangedurfd. Het resultaat was afgelopen jaar goed zichtbaar, met het kort na elkaar verschijnen van CB2, CB6 en CB7.