Naast dit feestgedruis en de euforische stemming wordt deze mooie sector ook jammerlijk ontsiert door tal van incidenten: de instorting van een parkeergarage, gebouwen die gesloten worden, een steiger die instort, bouwkranen die omvallen en passanten die gewond raken door vallende bouwmaterialen. De Onderzoeksraad voor Veiligheid (OvV) concludeerde recent opnieuw dat de veiligheid van het bouwwerk, het maakproces en de omgeving onvoldoende ‘in control is’ en vraagt hier aandacht voor.

En die handschoen wordt door de sector echt wel opgepakt. Zo was ik recent te gast bij een bijeenkomst ‘Omgevingsveiligheid’, georganiseerd door een opdrachtgever. Gelijktijdig sloot een collega van mij aan bij de werkconferentie ‘Constructieve veiligheid verdient meer!’, georganiseerd vanuit Bouwend Nederland, NLingenieurs en VNconstructeurs. Ook elders in de markt worden nieuwe initiatieven opgestart of oude initiatieven nieuw leven ingeblazen. De oproep van de Onderzoeksraad wordt blijkbaar wel gehoord.  Toch besluipt me enige terughoudendheid. Gaan we in al onze ijver om ons eigen straatje schoon te vegen niet voorbij aan één van de belangrijkste conclusies van de OvV?

Een uitnodiging voor het nieuwjaarsconcert die op de keukentafel ligt, doet me even wegdromen naar de tijd dat ik zelf nog muziek speelde in een orkest. Iedere muzikant deed zijn stinkende best om een zo goed mogelijke prestatie neer te zetten. Maar een orkest met goede musici geeft je nog geen garantie voor een mooie uitvoering. Het samenspel vraagt luisteren en interactie, rekening houden met elkaar. Ook de diversiteit aan instrumenten als strijkers, houtblazers, koperblazers en slagwerk maakt het niet eenvoudig om in harmonie naar een goed eindresultaat te werken. Deze versnippering vraagt om duidelijkheid in taak en regie. In de muziek staat hier dan ook sinds jaar en dag een dirigent voor aan de lat. Sterker nog, in de complexe muzikale wereld is het ondenkbaar om zonder dirigent tot een goed en zeker eindresultaat te komen. Uit ervaring weet ik dat we met de strengste dirigent, die fout voor fout aan de orde stelde en die ik van tijd tot tijd absoluut niet leuk vond, de grootste prijzen hebben gewonnen.

Het is duidelijk dat we in al ons enthousiasme om onze eigen rol in het bouwproces te perfectioneren, het samenspelen een beetje verleerd zijn. Maar vooral mist de bouw een strenge dirigent!